ทรัพย์ทางธรรม

            สมัยหนึ่ง  พระนางยโสธรพิมพาได้ให้พระราหุลไปทูลขอทรัพย์สมบัติจากพระพุทธเจ้า พระพุทธองค์ทรงเห็นว่าทรัพย์ที่ขอเป็นสมบัติภายนอกไม่ทำให้พ้นทุกข์ได้  จึงทรงประทานทรัพย์ภายในที่ประเสริฐกว่าให้คือ การบรรพชาเป็นสามเณร

อริยะทรัพย์ ๗ ประการ

1. ศรัทธา - เชื่อว่าทำดีได้ดี  ทำชั่วได้ชั่ว 

2. ศีล - รักษากายวาจาให้เรียบร้อย  

3. หิริ - ละอายใจตัวเองต่อการกระทำความชั่ว 

4. โอตตัปปะ - สะดุ้งกลัวต่อผลของความชั่ว 

5. พาหุสัจจะ - สนใจในการสดับตรับฟัง ศึกษาความรู้อยู่เสมอ 

6. จาคะ - เสียสละแบ่งปัน มีน้ำใจ

7. ปัญญา -รู้บาปบุญคุณโทษ รู้ดีรู้ชั่ว รู้ประโยชน์มิใช่ประโยชน์

         ทรัพย์สินภายนอก เช่น เงินทอง เป็นต้น เป็นสิ่งจำเป็นต่อการดำรงชีวิต  
และใครๆ ก็ปรารถนา แต่เป็นเพียงของนอกกาย  มีวันหมดสิ้น  
หรือบางกรณีอาจก่อให้เกิดโทษได้  หากไม่ระมัดระวังในการใช้สอย  
แต่อริยทรัพย์  เป็นทรัพย์ภายใน  ใช้จ่ายเท่าใดก็ไม่มีวันหมดสิ้น  
มีแต่จะเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ และไม่ก่อให้เกิดโทษแต่อย่างใด 
         
ผู้มีอริยทรัพย์ 7 ประการดังกล่าว ท่านเรียกว่า "ผู้ไม่จน" เป็นเศรษฐีในทางธรรม  
เพราะสามารถซื้อหาความสุขความเจริญ ความสงบร่มเย็นในชีวิต  
ทั้งสามารถซื้อสุคติ โลกสวรรค์ และนิพพานให้แก่ตนเองได้ด้วย