ต้องหัดฟังผู้อื่นแม้ฝืนจิต

อยู่ในมุมมืดมิดคิดทวนทบ   เรื่องที่ได้ประสบสะเทือนขวัญ
หาสาเหตุตัวการพัลวัน    ว่าใครกันตัวปัญหาน่าเกลียดชัง

คิดไปตามเรื่องราวที่ร้าวจิต   คิดและคิดเพิ่มแค้นให้ยิ่งฝัง
คิดคนเดียวด้วยโกรธเป็นกำลัง   คิดจริงจังด้วยใจที่ร้อนรน

บางครั้งฟังความเห็นของผู้อื่น   ก็ไม่ชื่นเพราะตรงข้ามในเหตุผล
ก่อความชังครั้งใหม่ในบุคคล   บางครั้งชื่นกมลเขาเห็นตาม

ถือตนเองเป็นหลักในความคิด   ยากจะเห็นถูกผิดข้อควรถาม
มีแต่คำตัดสินที่วู่วาม   กลายเป็นความผิดพลาดขาดไตร่ตรอง

เมื่อคิดอยู่คนเดียวมุมเดี่ยวโดด   เห็นคุณโทษบางแง่แค่หนึ่งสอง
มองไม่เห็นสามสี่ห้าที่น่ามอง   จึงพลาดครองประโยชน์ใหญ่แก้ไขตน

บางเรื่องราวทุกคนมีส่วนผิด   ส่วนถูกคนละนิดในเหตุผล
บางเรื่องเขาผิดมากกว่าทุกคน   บางเรื่องเราไม่พ้นผิดเช่นกัน

ต้องหัดฟังผู้อื่นแม้นฝืนจิต   เพื่อป้องกันความคิดที่หุนหัน
ออกจากมุมมืดมาหาตะวัน   เพื่อเหตุผลครบครันกระจ่างตา




ที่มา....dhammajak