หยุดทำร้ายตนเอง

มนุย์เรามีอารมณ์และความรู้สึกที่หลากหลาย

แต่ละอารมณ์ มักสนองตอบตามความเคยชินของสิ่งที่กระทบ

โกรธเมื่อมีคนมาว่ากล่าว หรือนินทา

พอใจเมื่อมีคนสรรเสริญ หรือกล่าวชม แต่....

ความพอใจก็หาได้อยู่กับเราคงทนถาวร

มีเกิดขึ้นแล้วหายไป เกิดขึ้น แล้วดับไป

ด้วยเหตุว่า....

ทุกสิ่งอย่าง เป็นไปตามกฏธรรมชาติ

มิได้เป็นไปตามความต้องการของใจเรา

เราโกรธเขา เกลียดเขา เพ่งโทษเขา

ด้วยความเคยชินว่า ได้ความสะใจ สาสมใจ ที่ได้...

โกรธ เกลียด มุ่งร้ายเขา

แต่หารู้ไม่ว่า ความรู้สึกและอารมณ์อันตรายนั้น ๆ....

กำลังข่มขี่และทำร้ายตัวเราเอง

หยุดคิดสักนิด หยุดทำร้ายตัวตนเอง...

ด้วยความรู้สึกที่อันตรายเหล่านี้

ให้สติกำกับตัว กำกับใจเสมอ

เมื่อความรู้สึกอันตรายเริ่มผุดขึ้นมาในใจ

รักษาใจ รักษาความคิดด้วย "สติ" ที่รู้เท่าทัน

เพื่อก้าวข้ามสู่ความสงบเย็นทางใจ