พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีและเป็น

เมื่อเปรียบเทียบชีวิตเรากับคนที่มีมากกว่า

รวยกว่า เด่นกว่า สุขสบายกว่า

แล้วกลับย้อนมาดูตนเอง.....

เริ่มสำรวจสิ่งที่เรามี....เราเป็น

อาจเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจในสิ่งที่เรามีเราเป็นอยู่

และคิดคะเนไปว่า หากเรารวยหรือเป็นอย่างเขาบ้าง....

เราคงจะมีความสุขมากกว่านี้ เหตุเพราะ....

เขามีรถคันหรูขับ มีบ้านหลังใหญ่โต

มีคนรับใช้หลายคน และอื่น ๆ อีกมากมาย....


แต่ในความเป็นจริงมีว่า...ไม่แน่นอนเสมอไปเพราะ...

มนุษย์ย่อมมีวิถีชีวิต และความเป็นอยู่ที่แตกต่างกัน

ตามภาระหน้าที่ ที่มีต่อโลก

ต่างคนต่างทำหน้าที่ ช่วยเลือเกื้อกูลกันยู่กลาย ๆ

ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม


ชีวิตเราจะมีความสุขได้บ้างก็ต่อเมื่อ....

เราเข้าใจและยอมรับสิ่งที่เรามี เราเป็น

หาจุดยืนที่สมดุลย์ เพื่อลดแรงกดดันในในควมคิด

โดยดำรงอยู่ด้วยความเข้าใจตนเองที่เกี่ยวข้องกับสิ่งรอบข้าง

แม้ว่าเราเทียบเท่าคนอื่นไม่ได้ทางวัตถุ

แต่เราสามรถเทียบเคียงคนอื่นได้ทางด้าน"จิตใจ" เพราะ....

หากเราตระหนักรู้ และเข้าใจ พอใจในสิ่งที่รามีเราเป็น

และพร้อมผสานสิ่งที่เรามีอยู่ เกื้อกูลตนเองและคนรอบข้าง

ให้เกิดผลประโยชน์ร่วมกันสูงสุด

ใช้ชีวิตด้วยความพอเพียง ลดละชีวิตที่วิ่งไล่....

"ตามความทะยานอยาก" ที่ไม่เคยพอ และนำมาซึ่ง "ทุกข์"

ชีวิตก็คงจะพบกับความสงบสุขที่พอเพียง