ความริษยาเกิดจากการขาดมุทิตา (มีลักาณะคือ ความชื่นชม)
หมายความว่า พลอยยินดีในความสุขหรือความสำเเร็จของผู้อื่น
มุทิตานี้ทำได้ยากกว่า กรุณา
บางคนมีความเมตตาปราถนาดี มีความเมตตาสงสาร
แต่เจริญมุทิตาไม่ได้
เพราะเราทุกคนมีอนุสัยกิเลสคือ.....
ความริษยานอนเนืองอยู่ในกระแสจิต
น้อยคนนักจะกำจัดริษยานั้นได้
จะต้องฝึกฝนไปเรื่อย ๆ ถึงจะบรรเทาลงได้
การฝึกนั้นก็ต้องประกอบไปด้วย โยนิโสมนสิการ คือ....
ทำความเข้าใจด้วยเหตุผลว่า ความริษยาไม่ก่อให้เกิดคุณใด ๆ
ผู้ที่ริษยานั้นจะได้รับผลคือ ขาดบริวาร
แต่ผู้ที่เจริญมุทิตา โดยกำจัดความริษยาได้
ย่อมได้รับอานิสงส์คือ มีบริวารห้อมล้อม
มีมิตรสหายห้อมล้อม
ความริษยานั้นก่อให้เกิดโทษในปัจจุบันและภพต่อไป
ไม่ว่าจะเกิดขึ้นกับผู้ใดย่อมให้ผู้นั้นตกต่ำไปตลอด
บทความจาก www.intaram.org