ไม่ใช่สถาปนิกก็สร้างวัดได้

         โบถส์หลังสีขาวบริสุทธิ์สว่างกระจ่างตาตั้งตระหง่าานล้อมรอบด้วยพุ่มไม้และแผ่นผืนหญ้าสีเขียวขจี ชั้นบันไดขาวลดลั่นเป็นทางต่อขึ้นสู่โบถส์ 
          ร่มเงาโบถส์หลังหนึ่งแม้จะไม่ได้ใหญ่โตยิ่งครอบหลุมทั้งจักรวาลทว่าร่มเงานี้คือร่มแห่งความสงบสุขอย่างแท้จริง   โบถส์ไม่เคยปฎิเสธคนนับร้อยนับพันผู้ซึ่งมาเยือน ทว่ากลับเปิดรับให้ผู้คนทั้งหลายเข้ามานั่งพักพิงใต้ร่มเงาของโบถส์แห่งนี้  ร่มเงาแห่งพระพุทธศาสนา    การได้มาเยือนโบถส์   มานั้งสงบจิตใจสวดมนต์บูชาพระคุณพระรัตนตรัยเป็นเสมือนการสร้างความสงบให้เกิดแก่จิตใจเมื่อเกิดความสงบก็จะเสมือนการสร้างวัดให้เกิดขึ้นในจิตใจ   เมื่อมีวัดอยู่ในจิตใจแม้จะกราบลาพระพุทธรูปและออกจากวัดไปแล้วก็ตามแต่วัดที่อยู่ในจิตใจจะยังให้ร่มเงาแก่ตัวเรา  ไม่ว่าเราจอยู่ที่ใดก็ย่อมเกิดความสงบสุขซึ่งได้จากการประพฤติดีด้วยการวาจาใจ  มีจิตตื่นรู้ว่าตัวเองนั้นกำลังทำความดีล่ะชั้วและอบายมุขทั้งปวงอยู่    ดังนั้นเมื่อเข้าวัดทำความดี ทำใจให้ผ่องใสแล้วเราก็จงทำความดีและนำความสงบกลับบ้าน  เราก็จะสามารถสร้างวัดให้เกิดขึ้นในใจของเราทุกคนได้นั้นเอง