อานิสงส์การแผ่เมตตา ...หลวงปู่โต
********************
...ผู้ปฏิบัติธรรมนั้น ต้องรู้จักคำว่า แผ่เมตตา
คือต้องเข้าใจว่า ความวิเวกวังเวงแห่งการคิดนึกของเรา
แต่ละบุคคลนั้น มีกระแสแห่งธาตุไฟผสมอยู่ในจิต
และวิญญาณกระจายออกไป
เมื่อจิตของเรามีเจตนาบริสุทธิ์
เมื่อจิตของเราเป็นมิตรกับทุกคน
เมื่อนั้นเขาก็ย่อมเป็นมิตรกับเรา
เสมือนหนึ่งเราให้เขากินอาหาร
คนที่กินอาหารนั้นย่อมคิดถึงคุณของเรา
หรืออีกนัยหนึ่งว่าเราผูกมิตรกับเขาๆ
ก็ย่อมเป็นมิตรกับเรา
แม้แต่คนอันธพาล เราแผ่เมตตาจิตให้ทุกๆวัน
สักวันหนึ่งเขาก็ต้องเป็นมิตรกับเราจนได้
เมื่อจิตเรามีเจตนาดีต่อดวงวิญญาณทุกๆดวง
ดวงวิญญาณทุกๆดวงย่อมรู้กระแสแห่งจิตของเรา
เรียกว่ามนุษย์เรานี้มีกระแสธาตุไฟออกจากสังขาร
เพราะเป็นพลังแห่งการนั่งสมาธิจิต
วิญญาณจะสงบ ธาตุทั้ง 4 นั้น
จะเสมอแล้วจะเปล่งเป็นพลังงานออกไป
ฉะนั้น ผู้ที่นั่งสมาธิปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ
จิตแน่วแน่แล้ว
โรคที่เป็นอยู่มันจะหายไป
ถ้าสังขารนั้นไม่ใช่จะพังเต็มทีแล้ว
คือไม่ถึงวาระสิ้นอายุขัย
หรือว่าสังขารนั้นร่วงโรยเกินไปแล้ว
ก็จะรักษาให้มันกระชุ่มกระชวยได้
หรือจะให้มันสบายหายเป็นปกติดั่งเดิมได้
คติธรรมคำสอนของ
สมเด็จพระพุฒาจารย์ ( โต พรหมรังสี )
เล่มของ สมเด็จพระพุฒาจารย์ โตพรหมรังสี