ทีนี้ถ้าหากว่าก่อนที่เราภาวนา หรือก่อนที่จะอาราธนาพระก่อนที่จะบูชาพระ ให้จิตคิดว่าการเกิดมันเป็นทุกข์อย่างนี้เราไม่ต้องการมันอีก การเกิดเป็นเทวดาหรือพรหมหรือนางฟ้าก็ดีมีความสุข เมื่อหมดบุญวาสนาบารมีก็มีความทุกข์ใหม่เราไม่ต้องการมันอีก เราต้องการพระนิพพานอย่างเดียว ตั้งใจตรงอย่างนี้เฉพาะพระนิพพาน
หลังจากนั้นก็บูชาพระหรืออาราธนาพระ หรือภาวนาว่าพุทโธก็ใช้ได้ อย่างนี้หากว่าท่านตายเมื่อไหร่เวลานั้นจิตจะตัดจากกิเลส กิเลสทั้งหมดจะไม่เข้ามาสิงใจ เพราะว่าการป่วยของท่านมันมีแต่ทุกข์เวทนา อืดที่โน่น เสียดที่นี่ ปวดที่นั้น มันหาความสุขไม่ได้ เวลานั้นความต้องการในร่างกายของเราไม่มี กิเลส 4 ประการ คือ
ความรักในระหว่างเพศ ไม่มีในเวลาป่วยหนัก
ความโลภ อยากได้ทรัพย์สมบัติ ไม่มีในเวลาป่วยหนัก
ความโกรธ คิดจะฆ่าใคร ไม่มีในเวลาป่วยหนัก
ความหลง ในร่างกาย ไม่มีในเวลาป่วยหนัก
ก็ชื่อว่ากิเลสทั้ง 4 ประการไม่สามารถจะผูกใจเราได้ ถ้าจิตใจเรามีความพอใจในพระนิพพานอยู่ แล้วมั่งคงในพระไตรสรณคมน์ เวลานั้นอารมณ์ก็จะตัดจากกิเลส จิตก็ว่างจากกิเลส จิตไม่มีความพอใจในร่างกาย เราก็จะเป็นพระอรหันต์ ในเมื่อเป็นอรหันต์ก็จะนิพพานทันที ยากไหม ไม่ยากนะ ความจริงการเป็นพระอรหันต์นี่มันเป็นกันไม่ยากแต่ว่าที่ยากเพราะอะไร เพราะเราไม่อยากเป็น อย่างฉันเป็นต้น ใช่ไหม ฉันเป็นพระกังหัน หมุนไปหมุนมา เดี๋ยวหมุนไม่ไหว ลุกก็ไม่ขึ้นแล้ว
การเป็นพระอรหันต์เราต้องดูที่พระพุทธเจ้าทรงสอน สอนอะไรไว้บ้าง
ในมหาสติปัฏฐานสูตรทั้ง 4 บรรพ แล้วทุกข้อที่พระพุทธเจ้าทรงสอน ตอนท้ายวิปัสสนานาญาณ ตอนต้นเป็นสมถภาวนา ทุกข้อเหมือนกันหมด ให้ดูตอนข้อท้าย ตอนท้ายจะลงท้ายว่า
ท่านทั้งหลาย จงอย่าสนใจกายภายในและกายภายนอกคือว่าร่างกายของคนอื่น
และจงอย่าสนใจทุกๆ อย่างในโลก ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกอย่าสนใจ
นี่เป็นอารมณ์พระอรหันต์ ก็รวมความว่า การเป็นอรหันต์ตัดที่ร่างกายตัวเดียว ตัดร่างกาย ตัดร่างกายเรา ไม่ใช่ร่างกายคนอื่น
เอาล่ะญาติโยมพุทธบริษัท เวลาก็หมดแล้ว ต่อนี้ไปทุกคนตั้งใจสมาทานศีล สมาทานกรรมฐาน สวัสดี
โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ หนังสือ คำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่มที่22 หน้า107-108คัดมาบ้างส่วน
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
