ถาม : อ่านในหนังสือแล้วรู้สึกว่าท่านทำง่ายมากเลย ?
ตอบ : ถ้าเอาจริงเอาจังจะง่าย สำคัญว่าเราเอาจริงหรือเปล่า ? บางอย่างต้องทำให้พอดี เกินก็ไม่ได้ ขาดก็ไม่ได้
ถ้าหากว่าเกินพอดี ร่างกายจะทรมานมากเกินไป ถ้า ร่างกาย ได้รับการทรมานมาก จิตใจก็จะกระวนกระวาย กังวลอยู่ตรงนั้น จะไม่ก้าวหน้า ขณะเดียวกันถ้าสบายเกินไป กิเลสก็จะเป็นเจ้านายเราแทน ไม่ก้าวหน้าอีกเหมือนกัน จะต้องพอดี
คราวนี้พอดีของแต่ละคนไม่เท่ากัน ไม่มีมาตรฐาน ๕๐ เปอร์เซ็นต์ เป็นไปตามกำลังใจ กำลังกาย กำลังสติปัญญาของเราที่จะต่อสู้กับกิเลส
ถ้าจิตบอกว่าไม่ไหวอย่าเพิ่งเชื่อ จิตบอกว่าไม่ไหวก็ลองฝืนดูนิดหนึ่ง ถ้าฝืนได้ก็อย่าให้เกินชั่วโมง เพราะว่าเกินนั้นจะเป็นการทรมานร่างกายแล้ว ตั้งเวลาไว้เลย แต่ใหม่ๆ อย่าเพิ่งไปตั้งเวลานะ เพราะว่าถ้าร่างกายแย่จริงๆ ห้านาทีก็นานเหมือนกับเป็นชั่วโมงแล้ว
อาตมาเคยนั่งจนเหงื่อไหลอย่างกับงูเลื้อยอยู่ตามหลังเลย ลองดูว่านั่งห้าชั่วโมง สิบชั่วโมง แล้วรสชาติจะเป็นอย่างไร ลักษณะเหมือนก้นจะทะลุ นั่งไปๆ เหมือนกับเนื้อก้นบางลงๆ จนกระทั่งจะทะลุหนังออกมา สุดยอดของความทรมานเลย บอกไม่ถูกว่าเจ็บปวดขนาดไหน
ถาม : .............................
ตอบ : ถ้าเรามัวไปสนใจร่างกายอยู่...ก็ไม่ผ่าน แต่ถ้าเราไม่สนใจ...จิตจะตัดไปเลย เพราะประสาทกับจิตจะแยกจากกัน คราวนี้จะนั่งสักสามวันสามคืนก็ไม่มีปัญหา
สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนพฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
