พระพุทธเจ้าทรงชี้ว่าถ้าประพฤติชอบแล้ว แม้ไม่ปรารถนาว่าจะหลุดพ้น ภิกษุทั้งหลายก็จะหลุดพ้นจากอุปาทานในจิตได้อย่างแน่นอน ทรงเปรียบกับฟองไก่ที่แม่ไก่กกดีแล้ว พลิกให้ทั่วดีแล้ว โดยแน่นอนแม่ไก่ไม่ต้องปรารถนาให้ฟองไข่ฟักออกมาโดยสวัสดิภาพ ลูกไก่ก็ย่อมออกจากฟองไข่ได้เองอยู่ดี
การประพฤติชอบในทางพุทธศาสนา ก็คือ การเพียรที่จะละตัณหา การไม่ทำตามความอยากที่จะปกป้องรักษาจิต เพราะว่าสรรพสัตว์โดยทั่วไปเมื่อหลงยึดติดในจิตแล้ว (ว่าเป็นเรา เป็นของเรา) ก็ย่อมหวงห่วง รักษาจิต เมื่อจิตดีจิตสงบก็พอใจ เมื่อจิตไม่ดีจิตไม่สงบก็ไม่พอใจ จากนั้นก็จะพยายามกระทำจิตให้เป็นไปตามความต้องการ (ตัณหา) แห่งตน ซึ่งเป็นการตอกย้ำความยึดติด (อุปาทาน) ในจิต ตอกย้ำความเป็นตัวตนเพิ่มขึ้นอย่างรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เป็นวงจรเป็นวัฏฏะอย่างนี้ไม่รู้จักจบจักสิ้น (เมื่อติดจึงอยาก เมื่ออยากจึงเสพ เมื่อเสพจึงเพิ่มการติด)
ดังนั้นความพยายามสามารถใช้กับการงานได้ แต่ไม่สามารถใช้กับนิพพานได้เลย เพราะยิ่งพยายามก็แสดงว่ากระทำตามความอยาก มีเจตนากรรมซ้อนธาตุซ้อนขันธ์ ตอกย้ำความเป็นตัวตนเพิ่มขึ้น เราไม่สามารถใช้ (เสพ) กายและจิตเพิ่ม เพื่อไถ่ถอนความยึดติดในกายและจิตลงได้ ต้องปล่อยต้องวางอย่างเดียว
เจริญพร
พระต่อศักดิ์ วชิรญาโณ
วัดร่มโพธิธรรม ต.หนองหิน อ.หนองหิน จ.เลย 42190
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
