มาเส มาเสน สหสฺเสน โย ยเชถ สตํ สมํ
เอกญฺจ ภาวิตตฺตานํ มุหุตฺตมปิ ปูชเย
สา เยว ปูชนา เสยฺโย ยญฺเจ วสฺสสตํ หุตํ
ผู้ใดใช้ทรัพย์นับพัน
ประกอบพิธีบูชาทุกเดือนอย่างสม่ำเสมอ ตลอดเวลาร้อยปี
การบูชาเช่นนี้ นับว่าป่วยการเปล่า
ส่วนผู้ใด เชิดชูบูชาอารยชนผู้ฝึกตนดีแล้วคนหนึ่ง แม้เพียงชั่วครู่
การบูชาเช่นนี้ย่อมดีกว่า
(อมรรตยพจน์ ๒๕/๑๘)
ใครใช้ทรัพย์นับพันทุกวันไหว้ ทุกเดือนใช้เงินบูชามหาศาล
บูชายัญกรรมซ้ำเนิ่นนาน จิรกาลยืนยาวเข้าร้อยปี
การบูชาสังเวยที่เอ่ยนั้น มิอาจกั้นกามกิเลสเหตุเสื่อมศรี
ยิ่งบูชายิ่งสิ้นเปลืองเครื่องบัดพลี ไม่เห็นมีคุณวิเศษเดชเดชา
ปัญญาชนทรงปัญญาบูชาท่าน ผู้แผ้วผ่านกองกิเลสเหตุโมหา
เพียงชั่วครู่ชั่วยามตามเวลา ยังทรงค่าทรงคุณสุนทรีย์
บูชาคนควรบูชาท่านว่าไว้ ชีพย่อมได้แบบอย่างทางวิถี
ได้เห็นท่านเพื่อเห็นธรรมค้ำชีวี บูชนีย์ควรบูชิตชีวิตงาม
ว.วชิรเมธี