ใช่ต้องรออย่างน้อยนับร้อยปี
จึงจะมีสิทธิ์นิพพานดาลเกษม
ใช่ต้องบ่มบารมีจนปรีดิ์เปรม
จึงจบเกมส์เวียนว่ายในวังวน
แท้นิพพานมีที่นี่และเดี๋ยวนี้
ขอเพียงมีสติตั้งระวังผล
คิดพูดทำตามรู้อยู่บัดดล
ไม่ปรุงปนปล่อยวางว่างสบาย
นิพพานใช่คนตายวายชีวาตม์
กิเลสขาดช่วงดับล่วงลับหาย
นี่แหละหนานิพพานตระการพราย
ใช่คนตายอย่างที่ว่านั่นบ้าแท้
ตายก่อนตายกิเลสตายคลายความโง่
อัตตาโตสิ้นสุดหยุดกระแส
ปล่อยวางเป็นเย็นได้ในโลกแล
เห็นไม่แน่ในสิ่งผองที่ครองคุม
This is it จิตหนึ่งตะบึงตื่น
ชั่วชีพชื่นกิเลสห่างสร่างไฟสุม
โลภโกรธหลงหลีกลี้ไม่มีรุม
“นิพพาน” ชุมชัยยะ “ระหว่างวัน”