ความรักเริ่มต้นทำไมต้องสุข จุดจบทำไมต้องเศร้า

ความรักของเราแต่ละคน อาจเริ่มต้นจากการพบกันโดยบังเอิญ มีเพื่อนแนะนำให้รู้จักกันตอนไปงานเลี้ยง งานวันเกิดเพื่อนทำงานที่เดียวกัน หรือรู้จักมักคุ้นกันตั้งแต่ยังเด็ก ฯลฯ 

ไม่ว่าเราจะพบเจอกันด้วยเหตุการณ์แบบไหนการเริ่มต้นของความรักก็มักเริ่มจากความสุขและความงดงามเสมอมีความทรงจำและความประทับใจในกันและกันจนต้องสานสัมพันธ์ต่อทำความรู้จักตั้งแต่ผิวเผินจนมาเป็นคนรักกันในที่สุดแต่ใครจะไปรู้ว่าความรักครั้งนี้จะลงเอยอย่างไรไม่ว่าจุดเริ่มต้นจะเป็นเช่นไร สุดท้ายก็มีแต่ความเศร้าอยู่ดีแม้เราจะพยายามทำใจให้ยอมรับกับความไม่แน่นอนบ้างแล้วส่วนหนึ่งแต่เมื่อถึงเวลานั้นจริงๆ ก็ไม่มีใครห้ามน้ำตาไม่ให้มันไหลได้เลยสักคน 

ความรักนั้นมักถูกมองว่าเป็นเรื่องใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งในชีวิต จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ทุกคนจะให้ความสำคัญกับมันมากเป็นพิเศษ และพยายามสืบเสาะหาใครคนนั้นที่จะมาเป็นคู่ชีวิต เพื่อที่จะมาร่วมสร้างความสุข เสียงหัวเราะ มอบรอยยิ้ม มอบสิ่งดีๆ ให้แก่กัน สร้างอนาคตที่สดใส ใช้วันคืนและแบ่งปันความสุขความทุกข์ที่มีร่วมกัน เมื่อถึงวันนั้นเราจึงต้องพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้มันอยู่กับเราไปนานๆ 

แต่ความรักมันก็เหมือนเรื่องอื่นๆ ในชีวิตที่เราได้แต่ทำให้ดีที่สุดเท่านั้น รักกันให้ดีๆ ทำแต่สิ่งดีๆ พูดแต่สิ่งดีๆ มอบแต่สิ่งดีๆ ให้คนที่เรารัก แต่มันจะลงเอยอย่างไรก็เป็นเรื่องของอนาคตที่ไม่อาจกำหนดผลได้ จะสมหวังหรือผิดหวังก็เป็นเพียงสิ่งที่สามารถจะเกิดขึ้นได้ทั้งสองทาง เราคงไม่อาจไปทัดทานอะไรได้ 

หากเขาเป็นคนที่ใช่...สุดท้ายมันก็คือใช่ แต่หากเขาไม่ใช่...จะยื้ออย่างไรก็คงอยู่กับเราได้ไม่นานนัก กับคำถามที่ว่าความรักมักเริ่มต้นด้วยความสุข และจุดจบจะต้องเศร้า จึงไม่ใช่เรื่องจริงเสมอไป…