คำถาม?ของพ่อ!!

ชายแก่วัยเลย 60 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม
หลังจากลูกชายแต่งงานและย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี
ชายแก่..."แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก เห็นลางๆ"
แจ๊ค..."อ๋อ วัวแหนะพ่อ"

ผ่านไป 2-3 นาที
ชายแก่..."แจ๊ค นั่นอะไรลูก"
แจ๊ค..."วัว ตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย"

ผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่..."แจ๊ค นั่นอะไรอีกละลูก"
แจ๊ค...(เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) "วัวพ่อวัว วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่น แหละ"

เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่..."แจ๊ค นั่นอะไรลูก"
แจ๊ค..."เอ๊ะ! พ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำๆ ซาก ผมจะบอกครั้งสุดท้ายแล้วนะ.......ว่าวัว"

ผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่..."แจ๊ค นั่นอะไรลูก"
แจ๊ค..."โอ๊ย! พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยไม่รู้เรื่อง ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว"

แล้วแจ๊คก็ผละจากพ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด

เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น ได้เวลาอาหารค่ำ
เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา แจ๊คจึงเดินไปตามที่ห้อง
ณ ที่นั้น เขาได้พบชายแก่คนนั้น
นั่งเหม่อลอย ข้างๆมีไดอะรี่เก่าๆ เล่มหนึ่ง ที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ
แจ๊คถือวิสาสะเข้าไป อ่าน ความว่า...
"...ครั้งหนึ่งเมื่อ 30 ปีมาแล้ว เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมาก
เราตั้งชื่อเค้าเองว่า...แจ๊ค
ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง ตอนนั้น แจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว
เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน พอดีมีวัวผ่านมา...
แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร...วัวไงลูก เราตอบ
เวลาผ่านไปอีกไม่ถึง 1 นาที แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก เราก็ตอบ
เช่นเดิมอีก เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง...

เราไม่รู้สึกเบื่อหน่ายเลยที่จะ ตอบคำถามเดิมๆ เหล่านั้น
เรากลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูกสนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย...
แต่ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกัน
หากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม แจ๊คเป็นคนตอบ...
เพียง 5 ครั้งเท่านั้น ลูกก็ตวาดเรา หาว่าเราเลอะเลือน
รังเกียจแม้แต่จะคุยกับเราต่อไป..."

สำหรับทุกคน ที่วันนี้คุณยังมีโอกาสได้ดูแล "พ่อ"
วันนี้ คุณทำดีกับพ่อคุณเพียงพอหรือยัง