จง “บอกรัก” กับคนที่คุณรัก ด้วยความพยายามที่เหมาะสม และด้วยความเป็นตัวของคุณเอง
“ความรัก” คือ ความห่วงใย เอาใจใส่ อาจเป็นความลุ่มหลงนิดนิด ที่ต้องการการตอบรับ และกลับคืนมาหาคุณ ไม่แปลกหรอก ถ้าคุณจะคลั่งรักใครสักคน
สิ่งน่าเศร้าอย่างหนึ่งของชีวิต คือ การค้นพบคนที่มีความหมายกับชีวิตคุณมาก แต่ไม่ได้ถูกกำหนดมาเพื่อคู่กันกับคุณ ถ้าเป็นเช่นนี้คุณจงยินดีกับตัวคุณเอง ที่ปล่อยเขาผ่านพ้นไปจากหัวใจคุณได้ จงยินดีในความกล้าหาญ สำหรับการยอมรับความจริงในข้อนี้ ที่คุณทำมันได้ แต่มันก็ไม่ใช่การหลอกตัวเองหรอก ถ้าคุณจะยังรักคนที่มีเจ้าของแล้ว หากว่าเขาคนนั้นเป็นคนดีจริงจริงสำหรับทุกทุกคน ไม่ใช่ดีจริงๆ แค่กับ “คุณ” เพียงคนเดียว
เป็นความจริงที่เราไม่รู้เลยว่า เรามีอะไรอยู่จนกระทั่งสูญเสียมันไป และก็จริงอีกเช่นกัน ที่เราไม่รู้ว่าเราพลาดอะไรไปบ้าง จนกระทั่งผลของสิ่งนั้นมาถึง . . .
จง “อย่าลืม” ให้อภัยตัวคุณเองสำหรับทุกความผิดพลาดในชีวิต และจงยอมรับผลของมันด้วยหัวใจของคุณ ความผิดพลาดอภัยได้เสมอสำหรับผู้ที่มองเห็นมัน แต่ไม่ใช่สำหรับทุกทุกคน
“อย่า” มอบ (ชีวิต) ความรักทั้งหมดให้กับใครสักคน แม้ว่าเขาจะรักคุณมากก็ตาม จงเหลือความรักส่วนหนึ่งไว้กับตัวคุณเอง เพื่อให้มันเติบโตและงอกงามเพิ่มขึ้นทุกวันทุกวันในหัวใจของคุณ
อย่ามองคนจาก “คำพูด” เพราะนั่นอาจเป็นการแสดงที่หลอกลวง แต่จงมองคนที่เปลือกของหัวใจเพราะภาพลักษณ์ภายนอกมันไม่จีรังยั่งยืน
จุดเริ่มต้นของคำว่า “รัก” อยู่ที่การให้อิสระกับตัวคุณเอง ในการสะท้อนภาพจริงของตัวคุณให้ปรากฎแก่คนที่คุณรัก แต่ก็อย่าให้ภาพของเขาเปลี่ยนแปลงความเป็นตัวคุณได้
คุณร้องไห้ยามคุณเกิด ดังนั้นจงมีชีวิตอยู่อย่างคนที่หัวเราะและยิ้มได้กับทุกวันของชีวิต สำหรับการเลือกเกิดไม่ได้ จงทำมันให้มีความสุข และมีค่าที่สุดสำหรับตัวของคุณเอง มิใช่เพียงเพื่อผู้อื่นเท่านั้น แต่เพื่อชีวิตที่มีความสุขของคุณเอง
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
