รู้จักหยุด อย่าเชื่อความคิด

ถ้าจะเชื่อเพราะสักแต่ว่าเชื่อก็อย่าเชื่อเสียเลยดีกว่า

เพราะมันอาจจะเป็นความเชื่อที่ไม่ควรเชื่อ สิ่งที่ไม่ควรเชื่อที่สุดก็คือความคิดของตัวเอง เช่น ถ้าคุณถือมั่นว่าคุณเป็นคนดีคุณจะกลายเป็นคนไม่ดีทันทีที่มีคนมาด่าว่าคุณเป็นคนเลว แต่ผู้มีปัญญาย่อมไม่หวั่นไหว ไม่ดีใจเสียใจเมื่อถูกด่าว่านินทา หรือถูกสรรเสริญเยินยอ เพราะถ้าท่านวิ่งตามความอยากแล้วเพ้อฝันที่จะได้จะเป็นในสิ่งที่คุณอยากจะได้อยากจะเป็น สมมุติว่าเทวดามีจริงเทวดาก็ช่วยท่านไม่ไหว เพราะความอยากของท่านมากเกินไป ทางที่ดีที่สุดจงแสวงหาสิ่งจำเป็นที่จะต้องมีจะต้องใช้ เท่าที่จำเป็นแต่อย่าอยากอย่าหวังให้เทวดาที่ไหนมาช่วยให้สำเร็จตามความอยาก อย่างนี้จะช่วยให้ท่านไม่เป็นบ้าอยาก ถ้าท่านหาสิ่งใดด้วยความอยากท่านจะเป็นทุกข์ทันทีที่คิดอยาก แต่ถ้าท่านหาสิ่งใดเท่าที่ควรหา โดยไม่หาด้วยความอยาก รู้จักหยุดรู้จักพอ คือ ถ้าหาได้ก็เอา แต่ต้องได้ด้วยความดี ถ้าไม่ได้ก็แล้วไป และพร้อมที่จะเสียสละสิ่งนั้นอยู่เสมอ ท่านก็จะไม่ไปเป็นทุกข์ถ้าวางใจได้แบบนี้นี่เรียกว่า การแสวงหาด้วยปัญญา ไม่ใช่การวิ่งหาด้วยความอยาก

ตัวอักษรทุกตัว มันไม่รู้จักดีชั่วและไม่มีอำนาจใด ๆ ที่จะมาทำให้ท่านเป็นคนดีหรือเลว เป็นสุขทุกข์ได้

แต่ที่ท่านดีเลวสุขทุกข์เป็นเพราะการกระทำต่าง ๆ อย่างถูกต้องด้วยสติปัญญา หรือทำตามอำนาจของกิเลสคือความอยากหรือความหลงผิดของท่านเองชื่อของท่านมันไม่รู้เรื่องอะไรหรอก เช่น ถ้าท่านชื่อ นายรวย แต่ท่านยังถีบสามล้อหาเช้ากินค่ำ ท่านจะรวยตามชื่อได้อย่างไร หรือแม้ว่าท่านชื่อนายดี แต่ท่านยังคิดทำพูดแบบชั่ว ๆ อยู่ ท่านก็จะเป็นคนดีไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด ดังนั้นการกระทำของท่านนั่นแหละที่จะทำให้ท่านเป็นคนดีหรือเลว เป็นสุขหรือทุกข์ ในทุก ๆ กรณี