มีสติ ก่อนเสียสติ สงบก่อนเป็นบ้า

การนั่งสมาธิ คือ การฝึกจิต

การคิดคือการฝึกใช้ปัญญาทั้งสมาธิและปัญญาจะขาดเสียมิได้ ซึ่งเป็นขั้นตอนแห่งการรู้เห็นธรรมะตามสภาวะที่เป็นอยู่ โดยวิธีการอย่างนี้ เราจึงจะรู้เห็นธรรมะได้อย่างถูกต้องและได้รับผลจากการปฏิบัติ ที่สำคัญ คือจิตของเราจะไม่เป็นทุกข์วุ่นวาย กระเสือกกระสนดิ้นรน อย่างที่กำลังเป็นกันอยู่ นี่คือวิธีแก้โรคจิตทุกชนิด ก่อนที่เราจะเสียสติและ เป็นบ้าปัญหามันอยู่ที่ว่า เรามีจิตใจเป็นธรรมะ หมดกิเลส หมดทุกข์ หมดตัณหา ราคะ ได้หรือไม่ ? นี่คือปัญหาสุดยอดที่ไม่มีใครรู้กับเราได้ บางทีเขาว่าเรามีปัญญารู้แจ้งอย่างทะลุปรุโปร่งในพุทธธรรม แต่เราอาจจะโง่ที่สุดในเรื่องของพุทธธรรมก็ได้ ถ้าเรายังไม่หมดกิเลสตัณหาเราเท่านั้นที่รู้ดีกว่าคนอื่น
 
ดังนั้นอย่าเพิ่งเชื่อคนอื่นที่เขายกย่องสรรเสริญ

เราถ้าเราจะเอาดีทางความคิดโดยไม่มีปัญญา ความรู้แจ้ง เราจะเป็นโมฆะทันที ดังนั้นทุกคนจะต้องมองดูตัวเอง และหาทางหลุดรอดให้ได้ ถ้าท่านเบื่อโลกจงเบื่อให้ถูกวิธี ซึ่งวิธีเบื่อโลกต้องมองให้เห็นโทษของความเกิด แก่ เจ็บ ตาย ความทุกข์ทรมานทั้งกายใจ แล้วจึงหาหนทางหลุดรอดไปจากสิ่งเหล่านั้น จงอย่ากำหนัดในโลก อย่าเกลียดโลก แต่จงสร้างความดีไว้แก่โลก ด้วยการบริจาคทรัพย์สิ่งของ กำลังกายและสติปัญญาให้แก่โลกเท่าที่จะทำได้ โดยไม่ไปเป็นทุกข์ ถ้าท่านยังไม่เบื่อโลกก็จงอยู่ในโลก แต่อย่าหลงโลก อย่าทำลายโลก อย่าคดโกง และเมื่อท่านจะตายไปจากโลก ก็จงอย่าห่วงโลก อย่าเสียใจที่ต้องจากมันไป