โรงเรียนเรือนแพแห่งนี้เคยมีครูนับสิบ แต่ละคนอยู่ไม่นานก็ขอย้าย เพราะการเดินทางค่อนข้างลำบาก อีกทั้งบรรยากาศกลางสายน้ำยังสุดแสนจะเงียบเหงา ไม่มีไฟฟ้าใช้ ไม่มีแม้แต่คลื่นโทรศัพท์ แต่ ครูมาด-สามารถ สุทะ กลับแตกต่างไป เมื่อได้เห็นแววตาเด็กน้อยและวิถีความเป็นอยู่ที่ยากลำบากของคนแพ เขายิ่งอยากจะอยู่เพื่อให้ความรู้กับเด็กๆ เขาเริ่มลงมือก่อร่างแพให้เป็นโรงเรียนจริงๆ ที่มีครบพร้อมเท่าที่จะทำได้ นอกจากให้การศึกษา ครูมาดยังให้ความรักและความเอาใจใส่ ช่วยให้เด็กๆ มีความรู้เทียบเท่ากับเด็กในเมือง บางคนสอบได้ทุนไปเรียนต่อ
"ที่นี่เป็นโรงเรียนกินนอน ถ้าผู้ปกครองไม่มาส่ง เด็กก็มาไม่ได้ เราก็ต้องไปรับ ขับเรือไปรับ ผมขับไม่เป็นก็ได้แต่พายไปเรื่อยๆ คิดว่าเป็นตายเท่ากัน ยังไงต้องไปเอาเด็กมาเรียน เรียกได้ว่าทุลักทุเลมาก กว่าจะตามเด็กๆ มาเรียนได้หมด ก่อนที่ผมจะมาเขาเคยยุบโรงเรียนนี้เพื่อให้นักเรียนไปเรียนที่โรงเรียนแม่ ซึ่งพ่อแม่ของเด็กก็ไม่อยากให้ลูกไปเรียนหนังสือ สู้อยู่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินดีกว่า พอเรามาเป็นครูที่นี่เราก็เลยต้องทำให้ชาวบ้านเชื่อมั่นในตัวโรงเรียน โดยการดึงเด็กกลับมาเรียนให้ได้มากที่สุด"
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
