ก ที่ควรทำ :
ได้แก่ กอด พ่อแม่ ลูก สามี หรือภริยา วันละครั้ง เพื่อแสดงความรัก ความห่วงใย
กอดเพื่อน เพื่อแสดงความเห็นใจ หรือให้กำลังใจ และก่อนนอน อย่าลืม !!
กราบ พระ/สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือ เพื่อขอบคุณ และขอพรสำหรับวันต่อไป
ก ที่ไม่ควรทำ :
คือ ก้าวร้าว ไม่ว่ากับใคร เพราะจะทำให้เป็นคนน่าเบื่อ ไม่น่าอยู่ใกล้
ไม่มีใครอยากให้ไปไหนด้วย กลัวไปทะเลาะวิวาทกับเขา
ข ที่ควรทำ :
ได้แก่ ขอบคุณ จงกล่าวทุกครั้ง ที่มีคนทำอะไรให้
และ ขำขัน คือ ให้เป็นคนมีอารมณ์ดี อารมณ์ขัน
ข ที่ไม่ควรทำ :
คือ ขุดคุ้ย เอาเรื่องเก่ามาว่าไม่จบสิ้น หรือหาเรื่องมาประจานเขา
ค ที่ควรทำ :
ได้แก่ ครุ่นคิด และ ใคร่ครวญ คือ คิดก่อนทำอะไรทุกครั้ง
เพื่อมิให้ตัวเอง และคนอื่นเสียใจภายหลัง
ค ที่ไม่ควรทำ :
คือ คลั่งแค้น อย่าเป็นคนโกรธไม่รู้หาย อาฆาตไม่รู้จบ ทำให้คนอยู่ใกล้ไม่มีความสุข
ง ที่ควรทำ :
ได้แก่ งดงาม ด้วยการทำตัวเรา ให้งดงามทั้งกาย วาจาและใจเสมอ
ง้องอน เมื่อเราทำผิด หรือง้อเพื่อทำให้คนที่เรารักรู้สึกดีขึ้น
และรู้จัก เงียบ ไม่โต้เถียงเสียบ้าง เพื่อให้เกิดความสงบสุข
ง ที่ไม่ควรทำ :
คือ งก อยากได้เกินควร และไม่รู้จักแบ่งปัน
จ ที่ควรทำ :
ได้แก่ รู้จัก จดจำ วันเกิด วันสำคัญของคนในครอบครัว
เพื่อนฝูง คนรัก และทำอะไรเป็นพิเศษให้บ้าง ข้อสำคัญต้อง จริงใจ
ไม่เสแสร้งหลอกลวง อันจะทำให้ต้องหวาดระแวงกันตลอดเวลา
จ ที่ไม่ควรทำ :
คือ จู้จี้จุกจิก พิถีพิถันเกินเหตุ ใครทำอะไรให้ก็ไม่พอใจสักที
และไม่ เจ้าชู้ ให้เกิดปัญหาในครอบครัว หรือที่ทำงาน
ฉ ที่ควรทำ :
ได้แก่ ทำตัวให้ ฉลาดเฉลียว รู้ว่าอะไรควร ไม่ควร รู้กาลเทศะ
รู้จักพูด รู้จักทำสิ่งต่างๆ
ฉ ที่ไม่ควรทำ :
คือ ฉุนเฉียว ให้คนหวาดผวา
ช ที่ควรทำ :
ได้แก่ ชมเชย ชื่นชม คือ รู้จักกล่าวคำชม หรือแสดงความชื่นชม ในความสำเร็จ
หรือเรื่องดี ๆ ของผู้อื่นบ้าง
ช ที่ไม่ควรทำ :
คือ ช่วงชิง คือ อย่าไปแย่งของรัก ของหวงของผู้อื่น หรือ
ชุบมือเปิบ ฉวยประโยชน์ของคนอื่น มาเป็นของเราโดยไม่ลงทุนลงแรง
ซ ที่ควรทำ :
ได้แก่ ซื่อสัตย์ ทั้งต่อตนเอง และผู้อื่น
ซ ที่ไม่ควรทำ :
คือ ซุบซิบนินทา หาเรื่องผู้อื่น หรือ เซ้าซี้ จนน่ารำคาญ
และอย่าทำท่า เซ็ง จนคนอื่นไม่สนุกไปด้วย
ฒ ที่ควรทำ :
ได้แก่ การเป็นผู้เฒ่าผู้แก่ ที่ทรงความรู้ และทำตัวให้น่าเชื่อถือ
ฒ ที่ไม่ควรทำ :
คือ อย่าทำตัวเป็น เฒ่าทารก ไม่รู้จักโต เฒ่าสารพัดพิษ ที่เจ้าเล่ห์ แสนกล
และ เฒ่าหัวงู ที่เป็นอันตรายแก่เด็กสาว และกลายเป็นคนแก่ที่ไม่น่านับถือ
ด ที่ควรทำ :
ได้แก่ ดี คือ การทำความดี ทำสิ่งที่ถูกต้อง มีเหตุมีผล
ด ที่ไม่ควรทำ :
คือ ดุด่า อย่าไปดุด่าว่าใคร หรือใช้อารมณ์จนเกินเหตุ
และอย่า โดดร่ม หนีงานบ่อย เพราะเป็นการเอาเปรียบคนอื่น
และอย่าเป็น ไดโนเสาร์เต่าล้านปี รุ่นโบราณคร่ำครึ
แต่จงเป็นรุ่นจูราสิคปาร์ค ที่คุยกับเด็ก ๆ สมัยใหม่รู้เรื่อง
ต ที่ควรทำ :
ได้แก่ ตักเตือน เมื่อเห็นใครทำผิด หรือทำไม่ถูกต้อง ด้วยความหวังดี
ต ที่ไม่ควรทำ :
คือ ตลบตะแลง ใช้เล่ห์กล หรือโกหกหลอกลวงให้ผู้อื่นหลงเชื่อ
ถ ที่ควรทำ :
ได้แก่ ไถ่ถาม ห่วงใยทุกข์สุขของเพื่อนฝูง คนรู้จัก และคนที่เรารัก
ถ ที่ไม่ควรทำ :
คือ ถากถาง อันเป็นการพูดเหน็บ หรือค่อนว่าให้คนอื่นเขาเจ็บใจ
ท ที่ควรทำ :
ได้แก่ ทะนุถนอม คือ การดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน
ท ที่ไม่ควรทำ :
คือ ทิฐิมานะ คือ การโอ้อวดถือดี ถือตัว ไม่ยอมแพ้ จะเอาชนะให้ได้
ธ ที่ควรทำ :
ได้แก่ ธรรมะ คือ มีหลักธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยว เป็นแนวทางการดำเนินชีวิต
ธ ที่ไม่ควรทำ :
คือ ธุระไม่ใช่ ด้วยการละเลย บอกปัด ไม่สนใจจะช่วยเหลือใครทั้งสิ้น
น ที่ควรทำ :
ได้แก่ นอบน้อม เคารพคนที่ควรเคารพ มี น้ำใจ ให้กับทุกๆ คน ช่วยเท่าที่ช่วยได้
น ที่ไม่ควรทำ :
คือ นอกลู่นอกทาง หรือ นอกคอก ด้วยการไม่ประพฤติตนตามที่ควรเป็น
บ ที่ควรทำ :
ได้แก่ บุญ คือ การประกอบคุณงามความดีทุกรูปแบบ
บ ที่ไม่ควรทำ :
คือ บัดสีบัดเถลิง อันจะทำให้ตัวเรา และผู้เกี่ยวข้องอับอายขายหน้า เป็นที่รังเกียจ
ป ที่ควรทำ :
ได้แก่ ปลอบโยน เห็นใครมีทุกข์ ก็ปลอบใจ /ให้คำปรึกษา และเห็นอกเห็นใจเขา
ป ที่ไม่ควรทำ :
คือ โป้ปดมดเท็จ เป็นการกล่าวโกหก ครั้นต่อไปพูดอะไร คนเขาก็ไม่เชื่อ
ผ ที่ควรทำ :
ได้แก่ ผัวเดียวเมียเดียว อันจะช่วยลดปัญหาครอบครัว และสังคม ทำให้เด็กๆ อบอุ่น
ผ ที่ไม่ควรทำ :
คือ ผรุสวาท (ผะรุสะวาด) กล่าวคำหยาบ เป็นที่ระคายเคืองหูต่อผู้ที่ได้ยิน
ฝ ที่ควรทำ :
ได้แก่ ฝึกฝน คือ ทำอะไรด้วยความเพียร พยายามฝึกให้ชำนาญ
ฝ ที่ไม่ควรทำ :
คือ ใฝ่ต่ำ ชอบทำอะไรในทางลบ ก่อความเสียหายแก่ตัวเองและครอบครัว
พ ที่ควรทำ :
ได้แก่ พรหมวิหารสี่ คือ มีเมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขาต่อตนและคนรอบข้าง
พ ที่ไม่ควรทำ :
คือ พนัน เพราะจะทำให้เสียเงิน เสียเวลา และนำไปสู่ความเดือดร้อนเรื่องอื่นๆ
ฟ ที่ควรทำ :
ได้แก่ ฟังหูไว้หู ไม่เชื่อใครง่าย ๆ หรือไม่ฟังคำยุยง ที่จะทำให้เกิดความแตกแยก
ฟ ที่ไม่ควรทำ :
คือ ฟุ่มเฟือย ฟุ้งเฟ้อ เพราะจะทำให้เสียทรัพย์โดยใช่เหตุ และไม่จำเป็น
ภ ที่ควรทำ :
ได้แก่ ภาคภูมิ คือ ทำตัวให้สง่า ผึ่งผาย ไม่ซอมซ่อ ทำให้คนที่รักภูมิใจในตัวเรา
ภ ที่ไม่ควรทำ :
คือ ภาระ กล่าวคือ ทำตัวไม่รู้จักโต ไม่รู้จักคิด เป็นที่หนักใจแก่คนอื่นตลอดเวลา
ม ที่ควรทำ :
ได้แก่ มัธยัสถ์ คือ รู้จักใช้จ่ายอย่างประหยัด และเท่าที่จำเป็น ทำให้ไม่เดือดร้อน
ม ที่ไม่ควรทำ :
คือ โมหะ นั่นคือทำตัวมืดมน มัวเมาด้วยความหลงผิดต่าง ๆ นานา
ย ที่ควรทำ :
ได้แก่ ยกย่อง ให้เกียรติทุกคน ไม่ดูหมิ่น ดูแคลนไม่ว่ากับพ่อแม่ พี่น้องหรือเพื่อนฝูง
ย ที่ไม่ควรทำ :
คือ เย้ยหยัน /เยาะเย้ย ทำให้เขาเจ็บใจ เสียใจและผูกใจเจ็บ หรือ ยุยง ให้แตกแยก
ร ที่ควรทำ :
ได้แก่ รัก ตัวเอง และรักผู้อื่นให้เป็น และมี ระเบียบ ในการปฏิบัติตนและการทำงาน
ร ที่ไม่ควรทำ :
คือ รังควาน ด้วยการรบกวน ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน รำคาญทั้งกาย และใจ
หรือ แรด อันหมายถึง ดัดจริต จนคนเขาระอา และหมั่นไส้ไปทั่ว
ล ที่ควรทำ :
ได้แก่ ละมุนละม่อม หรือ ละมุนละไม คือ ทำอะไรด้วยความอ่อนโยน นิ่มนวลต่อกัน
ล ที่ไม่ควรทำ :
คือ ลวนลาม ล่วงเกิน แทะโลมผู้อื่นด้วยวาจา หรือการกระทำ จนเป็นที่ดูถูก
ว ที่ควรทำ :
ได้แก่ วันทา คือ การไหว้ และแสดงอาการเคารพต่อบุคคล สถานที่ที่ควรเคารพ
ว ที่ไม่ควรทำ :
คือ วู่วาม ไม่รู้จักเก็บอารมณ์ และทำให้เกิดเรื่องเกิดราวได้ง่าย
ศ ที่ควรทำ :
ได้แก่ ศักดิ์ศรี คือ ทำตนให้มีเกียรติ และมี ศีล ทำให้เราน่าคบ และน่าเคารพนับถือ
ศ ที่ไม่ควรทำ :
คือ ศัตรู อย่าก่อศัตรู หรือเป็นศัตรูกับผู้อื่น จะทำให้ชีวิตเราไม่สงบสุข และกลุ้มใจ
ส ที่ควรทำ :
ได้แก่ สติ คือทำอะไรให้มีสติอยู่ตลอดเวลา และ เสียสละ ช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสบ้าง
ส ที่ไม่ควรทำ :
คือ ส่อเสียด และ เสแสร้ง เพราะจะทำให้คนโกรธ และไม่อยากคบ เพราะไม่จริงใจ
ห ที่ควรทำ :
ได้แก่ หอมแก้ม คนที่เรารักบ้างเป็นครั้งคราว อันจะทำให้ชีวิตรักสุข สดชื่น
ห ที่ไม่ควรทำ :
คือ หงุดหงิด อารมณ์เสียอยู่เสมอ ทำให้คนอยู่ใกล้หมดความสุข
อ ที่ควรทำ :
ได้แก่ อโหสิ ให้อภัย แก่คนรอบข้าง
อ ที่ไม่ควรทำ :
คือ เอาใจยาก หรือ เอาใจออกห่าง ล้วนทำให้เกิดปัญหาทั้งสิ้น
ขอขอบคุณแหล่งข้อมูล : คุณอมรรัตน์ เทพกำปนาท
สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ
กระทรวงวัฒนธรรม
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
