"การที่หันจิตใจมารักษาศีลกินธรรมนี้...จงมีความตั้งใจให้จริง
เพราะธรรมะของพระพุทธเจ้านี้เป็นทิพย์...ไม่มีความอิ่มอันใดจะ
เสมอเหมือน การอิ่มธรรม
"ความอิ่มในรสชาดอาหารนั้น...เป็นเพียงส่วนประกอบให้แก่
ธาตุขันธ์เท่านนั้น เป็นความไม่เที่ยงเสื่อมสลายลงได้ เมื่ออิ่มไป
ชั่วขณะก็หิวอีกอย่างนี้เป็นต้น...แต่ธรรมะเป็นของสมบูรณ์อิ่มแล้ว
จะเป็นความอิ่มที่คงทนถาวรไม่เสื่อมสลาย ผู้ใดมีธรรมเป็นเครื่อง
อยู่อาศัย บุคคลนั้นย่อมมีความอิ่มความพอ...
แม้ธรรมนั้นจะไม่ได้เป็นรูปร่างที่มองเห็นได้ด้วยตาเนื้อแต่
ธรรมเป็นธรรมชาติอันละเอียดสุขุม สุดที่จะนำมาเปรียบเทียบกับ
ของสมมุติทั้งหลายได้
"ใจเป็นความละเอียดฉันใด ธรรมก็เป็นความละเอียดสุขุม
ฉันนั้น...และใจนี้แหละเป็นที่สถิตของธรรมทั้งปวง...ผู้ปฏิบัติธรรม
จงพยายามศึกษาค้นคว้าวิปัสสนาให้เที่ยงแท้ด้วยสติปัญญาจึงจะ
บังเกิดผลแก่ท่านด้วยดี
"อันวิชาศาตร์ต่างๆ นั้น...อาตมาขอศึกษาให้รู้ว่ามีอยู่จริง
เท่านั้น เมื่อรู้แล้วก็หยุด...ที่หยุดไม่ได้ คือ การปฏิบัติสมาถะและ
วิปัสสนากรรมฐาน...ต้องดำเนินไปเสมอไม่ขาดตอน จะขาดตอน
ไม่ได้เป็นอันขาด"
คัดจาก 108 ธรรมะ พระอริยสงฆ์ โดย หลวงพ่อจรัล ฐิตธมโม
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
