ความคิด...กับ....ร่างกาย

ความคิดเปรียบเช่นดังร่างกาย...
เหมือนต้นหมากรากไม้ ต้องการปุ๋ย ต้องการความดูแลรักษา...
ไม่เช่นนั้นก็อาจจะไม่เติบโตเจริญงอกงาม...

หรือเติบโตก็อย่างระเกะระกะ ไม่เป็นระเบียบงดงาม...
เป็นคนก็ไม่เรียบร้อย ไม่เป็นที่เจริญตาเจริญใจ...
ใครที่ไหนเล่าจะชื่นชมคนเช่นนั้น...

ความคิดหรือจิตใจก็เช่นเดียวกัน...ต้องให้ปุ๋ยเสมอ...
คือ ให้ความถูกต้องด้วยปัญญา ด้วยสัมมาทิฏฐิ...ความเห็นชอบ
ว่าความดีหรือบุญกุศล เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับที่จะประคับประคอง
ชีวิตไปสู่ความถูกต้องดีงามนานาประการ...

อย่าอยู่อย่างประมาท อย่าปล่อยความคิดให้วุ่นวายเปะปะ
ไปเหมือนปล่อยเด็กเล็กๆ ให้เดินโซซัดโซเซไปตามลำพัง...
ย่อมมีทางหกล้มหกลุกแขนขาหักหรือหัวร้างข้างแตก...
หรือถึงพิกลพิการได้ ถึงเป็นถึงตายได้...

ความคิดที่ไม่ได้รับความประคับประคอง
ให้ดำเนินไปถูกทำนองคลองธรรม....
ย่อมมีทางเดินไปสู่ความหายนะได้อย่างแน่นอน...ฯ

~สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์