ปฏิบัติธรรม....สิ่งที่ถูกมองข้าม

~สิ่งที่ทำได้ยาก~

- เราดูอะไรได้ทั้งวัน...
แต่ให้จดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งสักครู่หนึ่ง...
ดูช่างยากเย็นเหลือหลาย

- เราฟังอะไรได้ทั้งวัน...
แต่ให้ฟังเสียงเต้นของหัวใจตนเองสักตุ๊บหนึ่ง...
ดูช่างยากเย็นเหลือหลาย

- เราหายใจเข้า-ออกได้ทั้งวัน...
แต่ให้กำหนดสติหายใจเข้า-ออกยาวๆ ก่อนนอนสักครั้งหนึ่ง...
ดูช่างยากเย็นเหลือหลาย

- เรากินอะไรได้ทั้งวัน...
แต่รอให้มีสติพิจารณาก่อนสักชั่วอึดใจหนึ่ง...
ดูช่างยากเย็นเหลือหลาย

- เราพูดอะไรได้ทั้งวัน...
แต่ให้กล่าวคำสรรเสริญพระรัตนตรัยสักจบหนึ่ง...
ดูช่างยากเย็นเหลือหลาย

- เราจับต้องลูบคลำอะไรได้ทั้งวัน...
แต่ให้ลูบคลำเนื้อหนังอันเหี่ยวย่นของตนเองสักครั้งหนึ่ง....
ดูช่างยากเย็นเหลือหลาย

- เราเสวยอารมณ์ที่เป็นอิฏฐารมณ์และอนิฏฐารมณ์ตลอดทั้งวัน
แต่ให้รู้สึกสัมผัสต่อความทุกข์และความดับทุกข์ตลอดสาย
แม้เพียงครั้งเดียวในชีวิต...
'ดูช่างยากเย็ยยิ่งไปกว่านั้น'....ฯ

( จาก "โลกนี้ไม่มีฉัน"... ของวรธัมม์ )