ว่าด้วยเรื่อง การขอพร

ว่าด้วยเรื่อง การขอพร


ว่าด้วยเรื่อง "การขอพร"


ปีใหม่เราก็มีความหวัง หวังว่าชีวิตจะดีขึ้น จะมีความสุข
ใครๆ ก็หวังนะ ให้มีกำลังใจ อย่าหวังเลย เดี๋ยวมันคงไม่ดีขึ้น
เราชาวพุทธเราไม่ได้ขอพร แบบเรื่องรามเกียรติ์
พวกยักษ์จะขอพรต้องไปนั่งอดข้าว บำเพ็ญตบะ ท่องคาถา
บังคับให้พระพรหมบ้าง พระอิศวรบ้าง มาให้พร
อันนั้นพรแบบขอคนอื่นเขา พอเขาให้พรตัวเองมานะ
เขาก็ต้องรีบไปให้พรคนอื่น ไว้ข่มกัน ไว้แก้กัน
นั้นในโลกเป็นของคู่ๆ
ให้คนนี้มีฤทธิ์เยอะ ก็ให้คนนี้มีไว้คอยปราบคนนี้ ไม่ได้ให้ฟรี
พวกเราชาวพุทธ เราไม่เชื่อเรื่องการขอ

อย่ามาขอเลยพร เป็นไปไม่ได้
เราเชื่อกรรม เชื่อผลของกรรม ตัวนี้สำคัญมาก

ถ้าเราอยากมีความสุข อยากให้ชีวิตดีขึ้น
เราต้องทำกรรมที่สมควรแก่ผล ทำเหตุให้สมควรแก่ผล
ถ้าทำเหตุที่จะมีความสุข เราก็มีความสุข
ทำเหตุให้มีความทุกข์ มันก็มีความทุกข์
ทำกรรมชั่วนะแล้วมาขอพร ขอหลวงพ่อบ้าง พระพุทธรูปบ้าง
ขอคนโน้น คนนี้ ขอกระทั่งต้นไม้ อะไรอย่างเนี่ย ขอภูเขา ขอไปหมด
ปั้นรูปเทวดาขึ้นมา แล้วก็ไปขอ โธ่ เทวดานั้น เรายังปั้นขึ้นมาเองเลย
เราต้องเชื่อกรรม เชื่อผลของกรรม
อยากมีความสุขก็ไม่ต้องไปขอใคร แต่ต้องทำเอาเอง


การทำคุณงามความดีทั้งหลายนั้น
กุศลนะ ทำดี สิ่งที่ตามคือความสุข
อกุศลนั้น สิ่งที่ตามมาคือความทุกข์
ถ้าทำอกุศล ยังไงก็ต้องมีความทุกข์รออยู่ข้างหน้า
ง่ายๆ นะแค่เมื่อคืนกินเหล้ามากไปหน่อย
เช้าขึ้นมาก็ปวดหัว อย่างไรก็รับวิบาก
ใครเคยกินเหล้า มีไหม ไหน เคยกินจนเมามีไหม
ไม่ว่าทำอกุศลใดใด เล็กๆน้อยๆ มันก็มีผลในทางไม่ดีเกิดขึ้นเสมอแหละ
อย่างน้อยก็สะสมสันดานที่ไม่ดี
อย่างเด็กๆ มีหนังสติ๊ก ใครเคยเล่นหนังสติ๊ก มีไหม
ทีแรกก็ยิงสัตว์ตัวเล็กๆ ก่อน ต่อไปก็ยิงตัวใหญ่ๆ ขึ้น
ทำอกุศลก็สะสมความเคยชิน อย่างน้อยก็มีผลเป็นความเคยชิน
ถ้าเดินหัวชนกำแพง ยังไงก็เจ็บ
เมื่อทำเหตุก็ต้องมีผล
เราอยากได้ความสุข ก็ทำเหตุให้ได้รับความสุข ทำกุศลไว้
ถ้ากุศลถึงพร้อม เราจะมีความสุขเยอะมากเลย มีความสุข
กุศล แปลว่า ฉลาด
ไม่ใช่แค่ทำดีเฉยๆ นะ ต้องทำด้วยความฉลาด
ทำด้วยสติ ทำด้วยปัญญา ถึงจะเป็นกุศลอันใหญ่
ถ้าทำบุญไม่ประกอบด้วยสติปัญญา ก็เป็นบุญเล็กน้อย
ถ้าประกอบด้วยสติปัญญาขึ้นมา เป็นบุญใหญ่



อย่างตื่นเช้าเราไปใส่บาตร ใจอยากทำบุญ
ถ้าไม่ประกอบด้วยสติปัญญา
ไม่เห็นว่าเราต้องต่อสู้กับกิเลสหลายตัว กว่าจะใส่บาตรได้
อันแรกเลย ขี้เกียจตื่น
ใส่บาตรไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคนกรุงเทพฯ
คนกรุงเทพฯ นอนดึกขึ้นทุกทีแล้ว
กลางคืนไม่นอน เอาเวลากลางคืนไปทำชั่วบ้าง กลุ้มใจบ้าง
เช้าตื่นไม่ไหว คนไหนใส่บาตรได้
โอ๋ แทบจะเป็นวีรสตรี ไม่พูดถึงวีรบุรุษหรอก ผู้ชายไม่ค่อยใส่หรอก
ส่วนมากคนใส่บาตรผู้หญิง ตื่นเช้าขึ้นมาคิดจะใส่บาตร
ถ้ามีปัญญาขึ้นมา เห็นความขี้เกียจของตัวเองนะ
นี่เจริญปัญญาตั้งแต่เช้า


พระธรรมเทศนา ณ สวนสันติธรรม
๑ มกราคม ๒๕๕๓





ขอบคุณบทความจาก ธรรมะสวัสดี

เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์