ถ้าเรากำอะไรที่หนักไม่ปล่อย เราก็จะจมไปกับมัน

ถ้าเรากำอะไรที่มีน้ำหนักไม่ยอมปล่อย เราก็จะจมลงไปในท้องทะเล แต่ถ้าเราปล่อยสิ่งที่หนัก ตัวเราก็จะลอยขึ้นสู่ผิวน้ำ เช่นกันกำทะเลน้ำตา ถ้าเรายึดอดีตไม่ยอมปล่อย ไม่ยอมวาง เราก็ จะจมลงสู้ท้องทะเลแห่งความทุกข์ความสิ้นหวัง

แต่ถ้าเราเรียนรู้ว่า ท้องทะเลแห่งน้ำตานี้ ยิ่งยึดยิ่งจม ยิ่งทุกข์ แต่แค่ปล่อย ปล่อยให้สิ่งที่ยึดเป็นเพียงอดีต เราก็จะเริ่มลอยขึ้นในทันที่ สิ่งที่เคยยึดมาก เจ็บมาก มันก็ดึงเราลงไปลึกมาก แต่พอปล่อยมันก็อาจจะไม่ทำให้เราลอยขึ้นสู่ผิวน้ำของทะเลน่ำตาในทันที่ แต่มันจะค่อยๆลอยขึ้น ให้เวลา พาเราสู่ผิวน้ำ ให้ เวลารักษาใจให้แข็งแรง และเมื่อเราพ้นผิวทะเลน้ำตา เราจะสงใสว่าที่ผ่านมา เราปล่อยตัวเองอ่อนแอ จมทุกข์ขนาดนั้นได้อย่างไร

ปล่อยวางเป็นทางสงบ คำสอนของพระพุทธเจ้า ก็ย่อลงมาเหลือเพียงเท่านี้ละนั้นก็คือ จงอย่าอยู่อย่างประมาท และปล่อยวางสิ่งที่มันหนัก

ธรรมทาน

Instagram: dhammatan