กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
รอย ^=^ รัก
คืนนั้นมีนานอนน้ำตาไหลพราก... "สิ่งหนึ่งที่พึงระวังในชีวิต คือการทำให้ใครสักคนคิดว่าคุณรักเขา"
เขาบอกกับเธอว่า "อย่าคิดไปเอง"
การที่เขาดีกับเธอ ไม่ได้แปลว่าเธอจะมีสิทธิ์หึงหวงหรือโกรธงอนในสิ่งอื่นๆ ที่เขาจะทำ
น้ำตาเธอไหลเหมือนฟิล์มกรอกลับ
ภาพทุกภาพที่เขาและเธอใช้เวลาดีๆ ร่วมกัน กลายเป็นหนังที่เปิดฉายอยู่ในจอหัวใจ
ไม่ใช่รอบปฐมทัศน์... แต่เป็นรอบสุดท้ายเพื่อการบอกลา!
"เจ้าไม้ขีดไฟก้านน้อยเดียวดาย...
แอบรักดอกทานตะวัน
แรกแย้มยามบาน...อวดแสงตะวัน ช่างงดงามเกินจะเอ่ย
ดอกเหลืองอำพัน...ไม่หันมามอง แม้เหลียวมายังไม่เคย
ไม้ขีดเจ้าเอ๋ย...เลยได้แต่ฝันข้างเดียว"
มีนานอนฟังเพลงนี้ทั้งคืน "ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน"
เธอสะอื้นจนตัวโยน เมื่อเจ้าไม้ขีดไฟยอมจุดตัวเอง
ด้วยหวังว่า...ดอกทานตะวันจะหันมามอง
สุดท้าย...ดอกไม้แสนสวยก็ยังหันไปตามแต่...ดวงอาทิตย์
แสงสว่างที่ลุกโชนได้เพียงวาบเดียวในชีวิตของเจ้าไม้ขีด...ก็สิ้นความหมาย
คนบางคนตัวเล็กเกินกว่า "สายตาของความรัก" จากใครบางคนจะมองเห็น
เป็นแค่ "ผู้คนบนทางผ่าน" ของเขา ที่เคยดีต่อกัน
บางวูบอาจรู้สึกซาบซึ้ง...
แต่มิได้ลึกซึ้งเพียงพอที่จะหันมาเห็น แล้วหยุดอยู่ด้วยกัน...
เพื่อที่สักวันจะจับจูงกันเดินไปบนถนนชีวิต
มีนารู้สึกเสมอ...
"รักเขาข้างเดียว" อาจเป็นเรื่องโง่งมของคนไม่รัก
แต่เป็นเรื่องดงามของคนที่รัก
มีอะไรไม่งามในความรักหรือ...เธอถาม
และมีสักกี่คนในโลก...ที่ไม่เคยรักใครข้างเดียว
ฉากหนึ่งของหนังชีวิต...เธอนึกถึงฟิล์ม 3 ม้วนที่เขาซื้อให้
เขาบอกว่าขอออกเงินเอง เพราะ "จะได้ทำอะไรให้ชื่นใจบ้าง"
น้ำตาเธอตก..เหมือนฝนตก...
เขาอาจไม่รู้ มันชื่นใจจนถึงเดี๋ยวนี้
ไม่เลวร้ายนักหรอก...
การได้เดินวนอยู่กับคนที่เรารัก
เพราะแม้แต่ในชีวิตของเราเอง... ก็อาจเคยเดินเลย "คนที่เขารักเรา" มาแล้ว
มีนานอนเช็ดน้ำตาเหมือนแมวเลียขน...
ไม่ใช่แมวที่ปราดเปรียว...แค่แมวป่วยๆ ตัวหนึ่ง
นั่งดูรูปเขาในเกาหลี ลาว พม่า
แล้วเพลงรักที่ไม่ได้ปรารถนาจะฟังก็ดังขึ้น
"วันคืนที่เนิ่นนาน อาจผ่านชีวิตคน อาจเปลี่ยนใจคนให้เวียนหมุนไป
ทำเราจากกันห่าง ไม่เคยโทษใคร มันเป็นเงื่อนไข...ของกาลเวลา ...
วันวานของเราแม้มันไม่คืนกลับมา . . . แต่อยากจะบอกให้เธอรู้ว่า
ฉันยังห่วงใย ใจก็ยังคิดถึงเธอ เหมือนแต่ก่อนเป็นมาเสมอ
แม้ว่าเธอจากฉันไป ฉันยังเฝ้าดู . . .
และอยากจะรู้ความเป็นไป เพราะว่าฉัน รักเธอดังเดิม"
มีนายิ้มทั้งน้ำตา... เพลงเศร้าของเธอ...อาจเป็นเพลงรักของเขา
ขณะเธอเฝ้าดูเขาด้วยความรัก
เขาก็เฝ้าดูใครบางคนที่เดินจากไปด้วยความรักอยู่เช่นกัน
เธอรู้...เมื่อรักใครสักคน
แล้วต้องรอคอยให้โชคชะตาพาเขากลับมาหาอีกหนนั้น
เจ็บปวดทรมานปานไหน
ก็คงจะดี ถ้าเธอคนนั้นจะย้อนกลับมาหาเขา
เพื่อที่สายตาที่อ้างว้างว่างเปล่า...จะได้สุกใสอีกสักหน
มือที่เปะปะปาดน้ำตา...สากสะดุดอยู่กับร่องรอยบางอย่างในใจตัวเอง
มีนายิ้ม แล้วบอกกับใจว่า
แผลรัก...มีทั้งความเจ็บและความจำยิ่งกว่าแผลใดๆ ในชีวิต
แต่คนทั้งโลกก็เสี่ยงที่จะได้แผลนี้กันทั้งนั้น
น้ำตาอาจแห้งช้า...
แต่ความรักที่ยังมีให้...กับความเข้าใจที่ยังมีอยู่...
ก็ช่วยให้แผลข้างใน แห้งเร็ว!!
เครดิต :
ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
