อย่ามัวรีรออยู่เลย
"ชีวิตคือสมรภูมิสู้รบที่เต็มไปด้วยเลือดและเพลิงสงคราม
อย่ายอมเป็นแพะที่ถูกเชือดนิ่มๆ ท่ามกลางสงคราม
เราต้องมีจิตใจที่ฮึกห้าวเหิมหาญ ก้าวไปข้างหน้าอย่างองอาจทรนง"
ชีวิตเปรียบประดุจดังว่าวที่ลอยอยู่บนฟ้า
พลังชีวิตแม้จะเปราะบางดังสายป่าน แต่ก็ยังคงรุดหน้าไปอย่างมานะบากบั่น
มีแต่การต่อสู้เท่านั้นที่ช่วยแก้ปัญหาทั้งหลายทั้งปวงได้
ต้องต่อสู้จึงจะสร้างโลกแห่งความสุขขึ้นมาได้ ต้องต่อสู้อย่างไม่ท้อถอย
ชีวิตจึงจะมีค่ามีความหมาย
ชีวิตคือละครฉากหนึ่ง จะมีคุณค่าหรือไม่
เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับความดีมิใช่ความยาวของเนื้อหา
ในชีวิตของคนเรานั้น มีเรื่องที่ไม่สมหวังมากมาย
จึงไม่ควรทำลายขวัญและกำลังใจของตนเองเพราะอุปสรรคชั่วคราว
คิดให้ปลงตกให้ได้ ชีวิตจึงจะมีความสุข
พึงเสาะหาอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่ อุทิศชีวิตเพื่อสังคม เพื่อเพื่อนมนุษย์
สร้างสันติสุขแก่โลก
เพื่อนเอ๋ย! อย่ามัวรีรออยู่เลย ขอให้ใช้สติปัญญาอย่างเต็มที่ ก้าวสู่อนาคตอันรุ่งโรจน์กันเถิด...
Henry Wadsworth LongFellow นักกวีชาวอเมริกัน ค.ศ. 1807-1882