ไม่มีความทุกข์กายทุกข์ใจอีก...แน่นอนที่สุด
ท่านสาธุชนทั้งหลาย พุทธบริษัททุกท่าน
การชำระกายเราก็อาบน้ำกันวันละหลายเวลา
ซักเสื้อผ้าสะอาดสวยไม่มีด่างดำ
ทุกคนต้องการทั้งนั้น แต่ปัญหาอยู่ที่จิตใจนั้น เราไม่ได้ชำระ
เราไม่ได้อาบน้ำให้มันเลย
จิตใจมันก็อาจเป็นไฝฝ้าอยู่ในจิตใจเรา บ้างตามสมควร
นี่แหละ เราจึงมีความทุกข์ไม่เหมือนกัน
ทุกข์กายมันก็ไปถึงทุกข์ใจได้ด้วย
เราสะอาดอาบน้ำชำระร่างกายให้มันสะอาดหมดจดแล้ว
มันก็สวยในด้านร่างกาย
ถ้าจิตใจถูกอาบน้ำไปพร้อม ๆ กัน
ด้วยการบริหารกายบริหารจิตให้อดทน
เวลาก็จะได้มีประโยชน์ในชีวิต
ในกิจประจำวันของท่านทั้งหลายอย่างสมมาดปรารถนา
แต่เราก็ไม่เข้าใจ เราอยากจะสวย มีเครื่องเสริมสวย
สร้างสรรค์ใบหน้านวลผ่อง
สะอาดเหมือนเราแต่งตัวกันฉันนั้น
แต่จิตนั้นไม่มีใครไปแต่ง ทำให้จิตใจเลยร้าย ไร้สาระ
ถึงกายจะสะอาดอย่างไร ก็จะหาความสุขไม่ได้เลย
แต่ก็ยังดีอยู่ที่เราได้ชำระกายอาบน้ำ
แต่งตัว ซักผ้าซักผ่อนสะอาดรีดให้สวยงาม ก็สามารถรีดให้ได้
แต่มันก็ไม่มีความสุข จิตใจก็ไม่สบาย
จะทำอย่างไรดีหนอ จิตใจจึงจะสะอาด
อาบน้ำให้จิตใจบ้าง คือ การเจริญพระกรรมฐาน ชำระให้สะอาด
มีหนทางเดียวเท่านั้น ที่จะทำให้จิตใจสะอาด เกิดความสุข
ท่านจะได้ไม่มีความทุกข์ ท่านจะไม่ชอบหรือประการใด
อย่าเอาทุกข์ไปไว้ที่จิตใจ
ทุกข์กายก็มากหลาย ทุกข์ใจก็มากมี
เราจึงสร้างความดีไม่ได้ แน่นอนที่สุด
ถ้าท่านไม่สร้างสรรค์ อาบน้ำให้จิตใจให้สะอาดแล้วนั้น
ท่านจะไม่พบพระที่อยู่ในจิตใจ
ไปพบพระแต่ภายนอก ไปเห็นพระสงฆ์องค์เจ้า
เรียบร้อยสวยน่าเลื่อมใสน่าศรัทธา
แต่จิตใจของเราไม่ประเสริฐพอที่จะไปไหว้พระ
ถ้าท่านชำระใจให้สะอาด
อาบน้ำให้จิตใจของท่าน เหมือนอาบน้ำที่กาย
ลงพื้นวาดแผนที่ให้สะอาดหมดจดแล้วก็สวย
แต่มันก็ยังไม่น่ารัก สวยกายยังไม่น่ารัก
มันอาจจะน่าเกลียดก็ได้
ถ้าเราชำระจิตใจสะอาด อาบน้ำให้มัน
เหมือนเราอาบน้ำให้ร่างกายสังขารทั้งหลายเหล่านี้
ท่านจะเกิดพระ ใจจะไม่เลอะเทอะ
จิตใจจะไม่เปรอะเปื้อน จิตใจจะสะอาด ปราศจากมลทิน
ชีวิตนี้จะอยู่ในถิ่นฐานแห่งความสงบ
ได้สุขีสร้างความดีให้กับตัวเอง
ชีวิตของท่านก็จะแจ่มใส ใจก็จะสะอาด
ท่านจะมีทั้งสุขกายสุขใจ
ไม่มีความทุกข์กายทุกข์ใจอีกแน่นอนที่สุด