"หมาน้อย" ที่นำเสนอวันนี้ไม่ใช่สุนัขน้อยที่เห่าโฮ่ง ๆ
โฉมหน้าน้ำพริกอร่อย
แต่อย่างใด แต่เป็นพืชชนิดหนึ่ง ลำต้นเป็นเถาคล้ายตำลึงแต่ใบใหญ่กว่าและมีขน สมัยก่อนตามป่าตามโคกพบต้นหมาน้อยได้ทั่วไป แต่ทุกวันนี้เมื่อป่าถูกบุกรุกถือครองมากขึ้น ทำให้หมาน้อยหายหน้าหายตาไป
ยังดีว่าเริ่มมีเกษตรกรบางรายที่เล็งการณ์ไกล เห็นว่าเจ้าหมาน้อยเป็นอาหารที่คนอีสานนิยมกินแต่หาได้ยาก จึงนำต้นมาปลูกขยายพันธุ์ขาย หมาน้อยจึงเริ่มแพร่หลาย พ่อค้าแม่ค้านำมาวางขายตามตลาดให้ซื้อหาเมื่อนึกอยากกิน
ชาวอีสานมีความเชื่อสืบต่อมาตั้งแต่สมัยโบราณว่า
หมาน้อยมีสรรพคุณทางสมุนไพร เป็นยาเย็นแก้ไข้ แก้ร้อนใน มีการนำหมาน้อยไปวิจัยยังพบว่ามีสารต้านอนุมูลอิสระต้านมะเร็งได้ การบริโภคนิยมนำใบหมาน้อยมาคั้นน้ำ แล้วนำไปผสมกับน้ำพริกอีสาน หรือป่นปลา เมื่อรับประทานลงไปชั่วครู่จะรู้สึกเย็นท้องสบายจากภายใน