รู้ให้กว้างและรู้ให้ลึก

"อริสโตเติลนั้นเป็นศิษย์ของเพลโต้ที่ยิ่งใหญ่กว่าเพลโต้" ทำนองเดียวกันกษัตริย์บางพระองค์ที่ใหญ่กว่ากษัตริย์ที่เป็นบิดา

อะไรทำให้อริสโตเติลยิ่งใหญ่กว่าเพลโต้(นักปราชญ์กรีกทั้งสองคน)น่าจะเป็นเพราะเพลโต้ย่ำเท้าอยู่เรื่องเดียว คือเรื่องจิตวาทหรือจิตนิยม ทฤษฎีแบบ(Ideas)ส่วนอริสโตเติลสนใจแต่เรื่องสัตวศาสตร์และวิทยาศาสตร์สาขาต่างๆ ความรู้กว้างทำให้คนใจกว้าง เข้าใจและเห็นใจผู้ที่ทำอะไรที่ต่างจากผู้อื่น

คนที่ติดแน่นในการศึกษาเฉพาะอย่างพอใจอยู่เพียงแค่นั้น ไม่สนใจค้นคว้าให้กว้างออกไป ย่อมก้าวไม่ทันผู้อื่นที่แม้มาภายหลังแต่สนใจศึกษาค้นคว้าให้รอบรู้ให้แตกฉานหลายอย่างแล้วนำมาเกื้อกูลกัน มีเพื่อนแท้อยู่คนเดียวย่อมสู่ผู้ที่มีเพื่อนแท้มากไม่ได้ ฉันใด มีความรู้เพียงด้านเดียว ย่อมสู้ผู้ที่ความรู้หลายดด้านไม้ได้ ฉันนั้น

การทำงานก็เหมือนกัน ถ้าทำได้หลายอย่างและทำได้ดี ย่อมมีโอกาสก้าวหน้าในการงานนั้นมากกว่าผู้ที่ทำอยู่อย่างเดียว แต่ถ้าทำหลายอย่างแต่ให้ดีไม่ได้สักอย่าง ก็สู้ผู้ที่ดีอย่างเดียวไม่ได้

ผู้ยิ่งใหญ่ในด้านการงานนั้นต้องอัจฉริยภาพในการทำงาน ทำได้มากทำได้สม่ำเสมอ มีความบากบั่นมั่นคงก้าวไปข้างหน้า ไม่ทอดธุระเสียด้วยคิดว่าเท่านี้ดีแล้ว พระพุทธองค์ทรงใจสอนมิให้พอใจในกุศลธรรมคือให้ก้าวหน้าในกุศลธรรมอยู่เสมอ สิ่งมากมาจากสิ่งน้อยค่อยสะสม

ข้อมูลที่มีคุณภาพ
จาก หนังสือคติชีวิต
แต่งโดย วศิน อินทสระ