ตามหลักเลขคณิต ไม่ว่าจะพื้นที่วงกลม
สี่เหลี่ยม หรือหลายๆ เหลี่ยม
มนุษย์ก็เก่งและฉลาดพอที่จะหาจุดกึ่งกลางระหว่างพื้นที่นั้นๆ ได้
แต่ถ้าเป็นเรื่องของความรู้สึกที่เรียกกันว่า "ความรัก" ล่ะ
เรื่องของตรงกลางเป็นเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่ง
ที่บางคนอาจมองข้าม หรือบางครั้งก็ลืมนึกถึง
มีหลายคนที่เดินพุ่งเข้าหาความรักอย่างสะเปะสะปะราวกับคนไร้สติ
ยึดหลักทุ่มเทให้กับคนรักอย่างไม่ลืมหูลืมตา
จนบางครั้งลืมคิดไปว่า สิ่งที่เรากำลังทุ่มเทไปนั้น
ใช่สิ่งที่เขาต้องการหรือเปล่า
ฉันเคยรักใครคนหนึ่งแบบสุดขอบ
เวลารักก็จะรักเต็มที่และให้ความสำคัญ
กับทุกๆ รายละเอียดอย่างมาก อยากอยู่ใกล้ๆ
อยากคอยดูแล อยากจะทำได้ทุกอย่างเพื่อคนๆ นี้
ถ้าแปลงร่างเป็นโดราเอมอนได้ก็คงทำไปแล้ว
แต่ฉันลืมไปอย่างหนึ่งว่า . . .
ฉันใช้ความรักกลืนโลกของเขา
มารวมอยู่ในโลกของฉันแต่เพียงฝ่ายเดียวไม่ได้
คนทุกคนต่างต้องการพื้นที่ส่วนตัว
ในการคบกันก็ต้องการระยะห่างที่พอดี
ไม่มีใครอยากทิ้งโลกของตัวเอง
ไปอยู่โลกของอีกคนได้ตลอดเวลา
ฉันทำพลาดไป . . . อะไรที่มันมากเกิน มันไม่ดีหรอก
แม้กับความรักเองก็เช่นกัน สุดท้ายเราก็เลิกกัน . . .
แต่ฉันก็ไม่ได้โทษใครทั้งนั้น แม้แต่กับตัวเอง
การรักใครสักคนมากๆ ไม่ใช่เรื่องผิด
แต่ต้องรู้ว่าธรรมชาติของคนที่เรารักเป็นอย่างไร
บางคนชอบที่แฟนบอกรักทุกวัน . . .
หรือเอาใจใส่ในทุกรายละเอียดเป็นอย่างดี
แต่ถ้าไปแสดงออกกับคนที่เขาไม่ชอบวิธีการ
มีความรักแบบมากๆ อย่างนี้
อาจกลายเป็นการสร้าง "ความรำคาญ"
ให้กับอีกฝ่าย . . . โดยไม่ได้ตั้งใจ
ด้วยเหตุนี้เอง . . . ความรักจึงเป็นเรื่องยากจะเข้าใจ
บางทีเราคิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว . . .
แต่ทำไมยังดูแย่และน่าเบื่อในสายตาของอีกคนได้
อยู่ที่ตัวของเราเองแล้วว่า . . .
จะกะระยะห่างให้พอดีได้อย่างไร
วิธีที่ง่ายที่สุดคือ . . . การเอาใจเขามาใส่ใจเรา
ใช้สมองคิดไปพร้อมๆ กับการใช้หัวใจรัก
โลกของความรัก . . . ไม่จำเป็นต้องมีใบเดียว
ให้โอกาสเขา . . .
ด้วยการปล่อยให้เขาได้มีชีวิตส่วนตัวของเขาเองบ้าง
และให้โอกาสตัวเอง . . .ได้พักผ่อนอยู่ในโลกของเราบ้าง
การอยู่ใกล้กันมากเกินไป . . .
บางทีก็สร้างความอึดอัดมากกว่าที่จะอบอุ่น
ฉันว่ามันคงดีกว่า . . .
หากคนเราจะรักกันได้โดยไม่สูญเสียความเป็นตัวเอง
เรายังมีโลกของเรา . . . เขาก็ยังมีโลกของเขา
เว้นระยะห่างเอาไว้บ้าง เพื่อจะได้รู้ว่า . . .
"การคิดถึงกัน" . . . มันสวยงามอย่างไร
ใกล้ไป ก็ถอยห่างออกมาหนึ่งก้าว
แต่ถ้ากลัวว่าไกลไป . . . ก็ขยับเท้าเข้าใกล้ขึ้นอีก
ทำให้การรักษาระยะห่างเป็นเรื่องสนุกและผ่อนคลายเข้าไว้
แม้ว่าในครั้งแรกๆ . . . การคำนวนจุดตรงกลางของหัวใจคนอาจทำได้ยาก
แม้ว่าในครั้งแรกๆ . . . การคำนวนจุดตรงกลางของหัวใจคนอาจทำได้ยาก
และไม่รู้จะเริ่มตรงไหน แค่เพียงค่อยๆ สังเกต
และค่อยๆ ฝึกเดินตามความสัมพันธ์ให้เคยชิน
แล้ววันหนึ่งจะกล้าพูดกับคนอื่นๆ ได้ว่า
ใกล้ไป...ถอยออกมา 1 ก้าว
ห่างไป...เดินหน้าเข้าไปอีก 1 ก้าว
เห็นไหม...ง่ายนิดเดียว
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
