โดย ศิริพงษ์ วิทยวิโรจน์
ในอดีตเมื่อสมัยเด็กๆ ดาวอังคารดูเหมือนจะมีเสน่ห์อะไรบางอย่าง ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะคาดหวังกันว่าอาจจะมีสิ่งมีชีวิตอยู่บนนั้น พวกนักเขียนหรือในภาพยนตร์ก็จินตนาการมนุษย์ดาวอังคารกันออกมา ทำให้พอนึกถึงมนุษย์ต่างดาว เป็นต้องนึกถึงดาวอังคารทุกที
ทุกวันนี้วิทยาการก้าวไกลมามากจนเราสามารถส่งหุ่นยนต์ไปสำรวจดาวอังคารจริงๆ ได้แล้ว ภาพในจินตนาการดั้งเดิมค่อยๆ สลายลง เพราะโอกาสที่จะมีสิ่งมีชีวิตมีน้อยเต็มที ถึงมีก็ไม่ใช่รูปแบบชีวิตอย่างที่เคยจินตนาการกันมา
ทว่าความทะเยอทะยานของมนุษย์ที่จะเดินทางไปยังดาวอังคารก็ไม่หมดไป และนับวันยิ่งมีความเป็นไปได้มากขึ้นด้วยซ้ำ เพราะในแง่เทคโนโลยีปัจจุบันเอื้อให้ทำได้ ยิ่งทุกวันนี้ภาคเอกชนเข้ามามีส่วนในการท่องอวกาศมากขึ้นเรื่อยๆ โครงการต่างๆ ในอวกาศผุดขึ้นมาหลายโครงการ ไม่ว่าจะเป็นโครงการท่องเที่ยวรอบวงโคจรของโลก การสร้างโรงแรมในอวกาศรองรับนักท่องเที่ยว รวมถึงการเดินทางไปดาวอังคาร
เมื่อตอนต้นปีมีข่าวโครงการส่งคนเดินทางไปดาวอังคารของอินสปิเรชัน มาร์ส ฟาวน์เดชั่น ที่จะเริ่มในปี 2018 ใช้เวลาทั้งหมด 1 ปีครึ่ง โดยจะเลือกสามีภรรยาวัยกลางคนคู่หนึ่งสำหรับการเดินทางไปปฏิบัติภารกิจบนดาวอังคาร
โครงการดังกล่าวนั้นคือโครงการแบบไปแล้วกลับ