ความเหงาเป็น "ความคิด" ของใจเราเอง ที่คิดว่า "เหงา"
ใจเรา บางครั้งเป็นเพื่อนกิน คอยชวนกลุ่มความทรงจำเก่า ๆ ที่ทำให้เราทุกข์
มาปาร์ตี้กันโดยพร้อมเพรียง ยิ่งทำให้เราเหงาจน "บ้า" ได้ง่ายๆ
แต่คนที่ใจมีสิ่งยึด คือ ทุ่นทางธรรม จะไม่เหงาเลย
เพราะเค้าจะทำงาน "กำหนดสติ" อยู่ตลอดเวลา
เป็นงานที่ไม่เคยว่าง และให้ความสุขใจ
"อุ่นใจ" กับการดำเนินชีวิตอยู่ในเส้นทางบุญ
คนในสังคมปัจจุบันมักเป็น โรคเหงา
เพราะขาดเป้าหมายในชีวิตที่ชัดเจน
เอาใจไปยึดกับคน สิ่งของ สถานภาพ
เช่น แฟน หรือความรักแบบหนุ่มสาว
ดูจากเพลง 90% ของสังคมไทย
จะเป็นตัวบิวท์ ความเหงาได้เป็นอย่างดี
การถอนใจจากความเหงาได้ดีที่สุด
คือ เติมเต็มตัวเองด้วยตัวเอง
ไม่ยึดติดอะไรนอกจากความดี มีหลักการที่ถูกต้อง
ใช้ธรรมะเป็นที่พึ่ง และทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์
พร้อมกับพยายามเป็น ผู้ให้ มากกว่าที่จะเป็น ผู้รับ
ถ้าทำได้อย่างนี้
รับรองว่า ความเหงา ลาหายกลับบ้านไปแบบไม่มาทำงานอีกเลย
ที่มา: dhammadelivery
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
