สี่่หญิงงามแห่งแผ่นดินจีน

หน้าแรกTeeNee อาหารสมอง อาหารสมอง สี่่หญิงงามแห่งแผ่นดินจีน

1. มัจฉาจมวารี: ปลาเห็นแล้วลืมว่ายน้ำ (ทำให้จม) - นางไซซี

ไซซี (Xi Shi, 沉鱼, 西施) มีชีวิตอยู่ช่วง ศตวรรษที่ 6
ก่อนคริสตกาล ในสมัยชุนชิว
ได้ฉายาว่า "มัจฉาจมวารี" (沉鱼)

เมื่อไซซีทำกลศึก ให้อ๋องที่เป็นศัตรูคู่แค้นของแผ่นดินบ้านเกิดเธอหลงเสน่ห์นั้น
เธอไปทำเป็นนั่งซักผ้าอยู่ริมธารตรงที่อ๋ององค์นั้นจะผ่านมา
และเมื่อท่านอ๋องเสด็จขี่ม้าผ่านมาเห็นความงามของเธอ ก็หลงใหลในเสน่ห์ของเธอสมดังอุบาย
พอเข้าวังไปได้แล้วเธอก็ไปดำเนินกลต่อจนอ๋ององค์นั้นเสียบ้านเสียเมืองไปเลย
เล่ากันว่าเมื่อไซซีนั่งซักผ้าริมธารนั้น ปลาที่ว่ายน้ำมาเห็นเธอก็ตะลึง ลืมว่ายน้ำจมต๋อมไปเลย

2. ปักษีตกนภา: นกเห็นแล้วก็ลืมบิน (ทำให้ตกจากฟ้า) - หวัง เจาจวิน

หวังเจาจวิน (Wang Zhaojun)
มีชีวิตอยู่ในช่วงราชวงศ์ฮั่นตะวันตก
ได้ฉายาว่า "ปักษีตกนภา" (落雁)

หวังเจาจวินเป็นหญิงงามที่มีกรรม ถูกส่งออกนอกประเทศจีน
ไปเป็นบรรณาการแก่ข่านของชนเผ่านอกอารยธรรมจีนเพื่อสงบศึก
แต่เธอก็ได้เสียสละตัวเองเพื่อสร้างสันติภาพในระหว่างจีนกับเผ่าหู (ทำนองเผ่ามองโกล)
เมื่อเดินทางขึ้นเหนือออกนอกกำแพงเมืองจีน ไปรับภารกิจคือไปเป็นนางบำเรอข่านเผ่าหูนั้น
อากาศกำลังหนาวจัด เธอสวมผ้าขนสัตว์หนามีผ้าคลุมผมป้องกันความเย็น
มือถือผีผาหรือเครื่องสายจีนอย่างหนึ่ง (ซึ่งเป็นภาพของเธอในสายตาศิลปินจีนมาจนเดี๋ยวนี้)
ปรากฏว่านกที่บินอยู่บนอากาศ เห็นเธอก็ถึงกับลืมบิน เลยหล่นลงมาเพราะมัวแต่ชมเธอ

3. จันทร์หลบโฉมสุดา: ดวงจันทร์เห็นแล้วต้องดับแสงตัวเอง - เตียวเสียน

เตียวเสี้ยน (Diao Chan)
มีชีวิตอยู่ในยุคสามก๊ก
ได้ฉายาว่า "จันทร์หลบโฉมสุดา" (闭月)

เตียวเสีี้ยนในสามก๊ก ศิลปินมักวาดเป็นรูปกำลังจุดธูปเทียนบูชาพระจันทร์
และมีเกร็ดหรือตำนานชาวบ้าน (นอกหนังสือสามก๊ก) เล่าต่อๆ กันมาว่า
เมื่ออองอุ้นมหาอำมาตย์ตงฉินผู้ซื่อต่อแผ่นดิน ซึ่งเป็นพ่อบุญธรรมของเตียวเสียน
วางแผนจะกำจัดกังฉินเสี้ยนหนามแผ่นดินคือตั๋งโต๊ะผู้กำเริบตั้งตนเองเป็นมหาอุปราช
โดยจะใช้เสน่ห์เตียวเสียนยั่วให้ตั๋งโต๊ะผิดใจกับลิโป้ อัศวินคู่ใจตั๋งโต๊ะนั้น
อองอุ้นแกล้งเชิญตั๋งโต๊ะกับลิโป้มากินเลี้ยงแล้วก็บอกว่าตนมีลูกสาวบุญธรรมคนหนึ่ง
มีหน้าตาสวยงามมาก ลือกันว่าสวยกว่าจันทรเทวีฉางเอ๋อ
จนจันทร์เจ้าละอายในความงามผ่องพิสุทธิ์้ของนางจนต้องรีบเร้นกายเข้าหลบในหมู่เมฆทันที
ทั้ง 2 กังฉินนั่นไม่รู้กลก็ตื่นเต้นอยากเห็น อองอุ้นก็แกล้งถ่วงเวลาไว้
ที่จริงอองอุ้นรู้ว่าคืนนั้นจะมีจันทรุปราคา พอใกล้เวลาจันทรคราสก็ให้เชิญเตียวเสียนออกมา
ทันใดนั้นพระจันทร์ก็สิ้นแสงหมดรัศมี ตั๋งโต๊และลิโป้จึงตื่นเต้นมาก
ว่าเตียวเสียนเป็นหญิงงามเย้ยจันทร์จริงๆ เตียวเสียนก็จุดธูปกระทำคารวะต่อเทพธิดาแห่งดวงจันทร์
เชิญให้ออกมา จันทร์ก็สว่างดังเดิม ต่อจากนั้นทั้งสองคนก็หลงใหลเสน่ห์เตียวเสียนจนโงหัวไม่ขึ้น
จนถึงกับฆ่าฟันกันเองตามกลของอองอุ้นที่วางไว้

4. มวลผกาละอายนาง: ดอกไม้ยังต้องหุบดอกหนี - หยางกุ้ยเฟย

หยางกุ้ยเฟย (Yang Guifei)
มีชีวิตอยู่ในช่วงราชวงศ์ถัง
ได้ฉายาว่า "มวลผกาละอายนาง" (羞花)

หยางกุ้ยเฟย หรือพระสนมเอกหยาง ชื่อเดิมว่าหยางยวี่หวน ในสมัยราชวงศ์ถัง
ศิลปินมักวาดเป็นสองรูป คือตอนกำลังเมาเหล้าเริงระบำ หรือตอนกำลังอาบน้ำร้อน
เธอได้ชื่อว่ามีรูปโฉมงามมาก สุดยอดความงามของหยางกุ้ยเฟย
เมื่อนงคราญผู้มีความงามจนล่มชาติบ้านเมืองผู้นี้ทรงบวรวิภูษิตเสด็จลงประพาสอุทยาน
แม้โบตั๋นซึ่งเป็นราชินีแห่งบุปผชาติ ได้เห็นความงามของนางเข้า ถึงกับหุบกลีบซบดอกลง
เพราะมิอาจประชันขันแข่งกับนางได้ ไม่กล้าแย้มบานประชันความงามกับเธอเลย
แต่เรื่องของสนมหยางจบเศร้ากว่าคนอื่นๆ ที่จริงนางงามคนอื่นอีก 3 คนก็ไม่ใช่ว่าจะมีความสุข
ทุกคนต้องสละความงามของตนเพื่อแลกกับผลทางการเมืองทั้งนั้น
แต่ก็ยังได้รับการยกย่องว่าเป็นวีรสตรี สละตนเพื่อแผ่นดิน
แต่หยางกุ้ยเฟยได้รับคำประณามว่า ความงามของเธอก่อผลสะเทือนทางการเมือง
จนพระเจ้าถังเสวียนจงต้องสูญราชบัลลังก์ แพ้ข้าศึก และมติมหาชนประณามเธอ
จนขุนทหารราชวงศ์ถังบีบบังคับให้เธอต้องผูกคอตาย เพราะหาว่าเธอเป็นต้นเหตุความพินาศของบ้านเมือง...