ช่วงคืนวันเสาร์ ตอน 4 ทุ่ม เปิดเฟสบุ๊คมาคงเห็นแต่ข้อความจากเพื่อนๆ เกี่ยวกับซี่รี่ส์ยอดฮิต ฮอร์โมน วัยว้าวุ่น ซึ่งถ้ามองให้ดีๆ ซี่รี่ส์ชุดนี้ไม่ได้สะท้อนให้เด็กๆ เห็นถึงสังคมวัยรุ่นในปัจจุบันแต่อย่างใด แต่กลับสะท้อนมุมมองความเป็นเด็กให้ผู้ใหญ่เห็นถึงความคิดความอ่านของเด็กสมัยนี้ต่างหาก ซึ่งพฤติกรรมของเด็กแต่ละคนมักแสดงออกแตกต่างกันตามพื้นฐานของครอบครัว
ครั้งนี้ขอยกตัวอย่างสาวแซ่บที่ไม่มีใครไม่พูดถึงเธออย่าง สไปร์ท ผู้หญิงที่ตามใจตัวเองจนใครๆ ก็มองว่ามั่วผู้ชายทั้งโรงเรียน เรามาวิเคราะห์ตัวละครตัวนี้ดูสั้นๆ ก่อนว่า เพราะอะไรสไปร์ทถึงเป็นคนที่ไม่แคร์ว่าใครจะมองเธอยังไง และไม่สนว่าเธอจะเป็นของเล่นให้ผู้ชายกี่คน ลองมาหาคำตอบกัน
ครอบครัวที่แตกแยก
การที่แม่ของเด็กสาวคนนี้ไม่มีเวลาจะอบรมเลี้ยงดู เพราะหน้าที่งานการที่หนักหน่วง บวกกับการเป็นซิงเกิ้ลมัม ทำให้สไปร์ทอาจจะรู้สึกว่าขาดความเป็นครอบครัว เมื่อไม่มีผู้ใหญ่คอยตีกรอบในวัยที่ถึงทางแยกอันตราย เด็กสาวที่มีความสวยเป็นสิ่งล่อตาล่อใจจึงวิ่งหาความรักง่ายๆ จากผู้ชายรอบข้างที่ให้ความสำคัญเพียงรูปร่างภายนอกของเธอ แต่แท้จริงแล้วไม่ใช่ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าคนพวกนั้นหวังอะไร แต่เธอเลือกตามใจความต้องการของเธอเองเพราะไม่มีใครคอยชี้นำ ถ้ามองให้ดีถึงแม้ครอบครัวสไปร์ทจะไม่อบอุ่นแต่ถ้ามีแม่ที่พูดคุยได้ทุกเรื่อง เชื่อว่าเมื่อวันเวลาผ่านไปอาจทำให้ผู้หญิงอย่างสไปร์ทคิดได้ และเป็นผู้ใหญ่กว่าเพื่อนๆ รุ่นเดียวกันด้วยซ้ำค่ะ
ยังไม่เจอรักแท้
ปมด้อยเรื่องความรัก และสิ่งที่ผู้เป็นแม่แสดงให้เห็น อาจทำให้เธอไม่แคร์และคิดว่าความรักของผู้หญิงและผู้ชายไม่มีจริง ซึ่งกว่าที่เธอจะได้มาเจอผู้ชายที่เธอคิดจริงจังด้วย เธอก็ตกเป็นของผู้ชายทั่วทั้งโรงเรียนและทั่วถึงซะด้วย คนอย่างสไปร์ทจึงเป็นของหาง่ายที่ผู้ชายคนไหนอยากได้ก็ได้ฟรี ไม่มีบวกเพิ่ม แน่นอนว่าเธอไม่แคร์ จนกระทั่งเธอมาเจอผู้ชายที่คิดจะคบจริงจัง และเขาคนนั้นก็รักเธอ แต่ไม่สามารถยอมรับอดีตที่โชกโชนและเสียงกร่นด่านินทาลับหลังได้ ความรักของเธอจึงต้องพ่ายลงในที่สุด พอถึงวันนั้นกว่าเธอจะรู้ว่าเธอไม่มีค่า ก็สายเกินไปที่จะแก้ไขสิ่งที่เคยเกิดขึ้น เรื่องนี้จึงคิดได้ว่า ผู้หญิงทุกคนควรมีความสัมพันธ์กับผู้ชายที่รักจริงๆ เท่านั้น จะได้ไม่มานั่งเสียดาย เสียใจ ทีหลังค่ะ
นี่อาจจะเป็นจุดหลักๆ ในชีวิตของสาวแซ่บคนนี้ แต่ก็เห็นแล้วว่า การใช้ชีวิตที่ไม่มีระเบียบแบบแผนอาจทำให้เราเลือกเดินทางที่ผิด กว่าจะรู้จักชีวิต ก็เดินผิดทางมาซะไกล ที่สำคัญ..เราย้อนกลับไปแก้ไขสิ่งที่ผ่านมาแล้วไม่ได้นะคะ
เรื่องโดย : ข้าวปั้น