คุณเคยคิดถึงแฟนคุณ จนไม่เป็นอันทำอะไรไหม งุ่นง่าน...เดินพล่าน วุ่นวาย และร้อนรน สุดท้ายมีอะไรดีขึ้นหรือเปล่า แก้ไขได้หรือเปล่า?
ก็ไม่ได้เลย!
อาจมีบางครั้งนะ ที่คุณออดอ้อนได้สำเร็จ เขายอมทิ้งเรื่องสำคัญบางอย่างเพื่อมาหาคุณ แต่เคยมีไหม? บางครั้งที่คุณโทรไปแล้วเขาไม่ยอมรับสายคุณ คุณลองนึกภาพดูสิ ภาพที่เขานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน แล้วมองโทรศัพท์มือถือสั่นไปมา ส่งเสียงเรียกให้เขารับสาย และเบอร์ที่โชว์อยู่หน้าจอก็คือเบอร์ของคุณ เขาถึงได้ตัดสินใจไม่รับ เขากลั้นใจรอให้มันเงียบ
เจ็บไหม? ถ้าเป็นแบบนั้น
ฉันไม่ได้บอกว่าข้างตัวเขามีใครนะ ฉันสมมุติว่าเขาอยู่คนเดียว ไม่มีผู้หญิงคนอื่นด้วย แต่มีงานเป็นกองที่ต้องทำให้สำเร็จ หรือบางครั้งเขามีเพื่อนที่กำลังเล่นกีฬาอยู่ด้วยกัน หรือมีแขกสักคนที่กำลังนั่งคุยเรื่องธุรกิจกันอยู่
ฉันถามว่าเวลานั้นคุณสมควรโทรไปไหม?
ไม่ควรเลย...คุณโทรไปได้ถ้าคุณมีธุระที่สำคัญจริง ๆ และถ้าทำอย่างนั้นเป็นนิสัย เขาก็จะไม่เคยปฏิเสธที่จะรับสายคุณ เพราะรู้ว่าคนอย่างคุณแบ่งแยกเวลาออก เวลาไหนเป็นของคุณ เวลาไหนเป็นเวลาส่วนตัวของเขา เพราะฉะนั้น ถ้าคัณจะโทรมา คุณต้องมีธุระสำคัญเท่านั้น และนั่นคือการที่เขาให้ความสำคัญกับคุณ โดยที่คุณไม่ต้องเรียกร้อง มันเป็นไปเอง เขารู้หน้าที่
แล้วคุณล่ะ...คุณรู้ไหมว่าหน้าที่ของคุณคืออะไร? คือการที่คุณต้องใช้เวลาในแต่ละวัน คิดและจัดการเรื่องของตัวเองให้ดีที่สุด ปล่อยให้เขาได้มีเวลาส่วนตัวบ้าง อย่าก้าวก่ายซึ่งกันและกัน
อย่าอ้างว่าคิดถึง! ลองคิดง่าย ๆ ว่าถ้าฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่คิดถึงแฟนบ่อยมาก วันละหลาย ๆ ครั้งเกินความจำเป็น และฉันเอาแต่โทร ๆๆ เพื่อตามตัวให้เขามาหา เมื่อแฟนฉันต่อว่าฉัน ฉันตอบกลับไปว่า "ก็ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้นี่ คนมันคิดถึงไม่รู้จะทำยังไง ทำอะไรไม่ได้เพราะมันคิดถึง"
ถ้ามองตัวเองไม่ออก คุณจงมองฉัน แล้วคิดดูซิว่าฉันทำถูกไหม แล้วแฟนจะรู้สึกกับฉันยังไง เบื่อไหมล่ะ...รำคาญไหมล่ะ...อึดอัดไหมล่ะที่คบกับผู้หญิงควบคุมตัวเองไม่ได้ ไม่รู้ว่าบ้างคลั่งมาจากไหน ทำไมถึงหมกมุ่นนัก ทำไมเอาชีวิตมายึดติดกับผู้ชายคนเดียว และคำถามในใจเขาก็คือ...สิ่งที่ได้จากผู้หญิงคนนี้ มันความรักหรือความต้องการกันแน่?
เชื่อฉัน อย่าให้เกิดคำถามนั้นในใจเขาเลย ปล่อยให้เขาได้มีเวลาไม่มีคุณบ้าง เพื่อเขาจะได้คิดถึงคุณ