ครเถรตรง อัตตาสูง และความเครียด 3 อย่างนี้มักปรากฎอยู่ด้วยกันเป็นประจำ ซึ่งมักพบในชีวิตประจำวันที่หลายท่านมักจะบ่นว่าคนบางคนเถรตรงไม่มีความยืดหยุ่น ยึดมั่นถือมั่น อัตตาสูง ไม่เดินทางสายกลาง คนเหล่านี้มักจะมีเพื่อนน้อย และมีความเครียดสูง มีปัญหาในการปรับตัว
คนเถรตรง คือคนที่ตรงไปตรงมาในเรื่องต่าง ๆ มองในมุมหนึ่งก็มีส่วนดี เช่นในบางสถานการณ์ก็ดี อาทิ ตรงไปตรงมาในการแบ่งปันผลประโยชน์ ตรงไปตรงมาในการพูดไม่โกหก แต่ในบางสถานการณ์ในชีวิตมนุษย์ต้องมีความยืดหยุ่นบ้าน ถ้าหากการยืดหยุ่นนั้นไม่ทำให้ใครเดือดร้อนแต่ตรงกันข้ามกลับเป็นประโยชน์ต่อสาธารณชนด้วยซ้ำ
เช่น แม่ตกลงกับลูกว่าหลังเลิกเรียนต้องกลับบ้านให้ตรงเวลา คือเวลา 16.30 น. แต่อยู่มาวันหนึ่งลูกผิดข้อตกลงกลับช้ากว่าปกติประมาณ 1 ชั่วโมง เมื่อลูกกลับมาถึงบ้าน แม่ต่อว่าลูกและโกรธลูกที่ผิดข้อตกลงกันไว้ ทั้ง ๆ ที่ลูกบอกว่ากลับช้ากว่าปกติว่าร่วมกับทางโรงเรียนช่วยกันปลูกต้นไม้รอบ ๆ โรงเรียน ลูกขอโทษแม่ที่ลืมบอกแต่แม่ก็ยังโกรธลูกอยู่และพูดซ้ำซากอยู่อย่างนั้น
ตัวอย่างดังกล่าวชี้ให้เห็นว่า การเถรตรงในประเด็นหลังไม่น่าจะเป็นวิธีคิดที่สร้างสรรค์ เพราะเหตุการณ์นี้ไม่ได้ทำให้เกิดความเดือดร้อยเสียหายอะไรแต่ตรงกันข้ามลูกได้ประกอบกิจกรรมที่เป็นประโยชน์ด้วยซ้ำ คนแบบนี้ไม่ค่อยมีความสุข เพราะเมื่อมีอะไรผิดไปจากกฎเกณฑ์ที่เคยตั้งใจไว้และตัวเองปฏิบัติไม่ได้หรือผู้อื่นที่อยู่ใกล้ชิดไม่ปฏิบัติตามในบางกรณี เขาจะรู้สึกโกรธและเครียดเป็นประจำ สุขภาพจิตเสีย ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดก็ถอยห่าง เพราะอยู้ด้วยแล้วรู้สึกเครียดตาม ไม่รู้ว่าวันดีคืนดีจะนึกกฎเกณฑ์จุกจิกอะไรขึ้นมาอีก คนประเภทนี้มักจะอัตตาสูง ยึดมั่นถือมั่น ขาดความยืดหยุ่นมักมีความเครียดสูง สุขภาพจิตจึงย่ำแย่
ขอฝากข้อคิดแก่ผู้อ่านไว้ 2 ประเด็นคือ
1. หากท่านมีคุณลักษณะดังกล่าว คือ จุกจิก อัตตาสูงและเครียด ให้หมั่นสำรวจตัวเอง เข้าใจตัวเองแล้วปรับปรุงฝึกหัดคิดอะไรแบบยืดหยุ่น เดินทางสายกลางตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ฝึกสมาธิบ้าง จะทำให้คลายความยึดมั่นถือมั่น มีการดำรงชีวิตในแง่มุมที่ไม่ทำให้เกิดความเสื่อมเสียอะไร แล้วสุขภาพจิตจะค่อยดีขึ้น
2. หากผู้ที่อยู่ใกล้ท่านเป็นคนเถรตรง จุกจิก ยึดมั่นถือมั่น อัตตาสูง ผู้ที่อยู่ใกล้ชติบุคคลอย่างนี้ต้องรู้จักให้อภัย ไม่เก็บให้เป็นอารมณ์ สะท้อนความรู้สึกและความคิดเห็นที่มีต่อตัวเขาบ้างเป็นบางครั้งอย่างตรงไปตรงมาด้วยเหตุผล สัมมาทิฐิ ให้ความเมตตาและเวทนาในตัวเขา เชื่อว่าน่าจะทำให้เขาปรับปรุงตัวได้ดีไม่มากก็น้อย
เมื่อไรที่มนุษย์อยู่กันอย่างเข้าใจความแตกต่างระหว่างบุคคล ยอมรับซึ่งกันและกัน ให้อภัยกัน มีมุทิตาจิต ไม่ริษยา เมื่อนั้นสังคมก็จะสงบสุขและสุขภาพจิตดี
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
