เรื่องโดย : ออนอุมาร์
ปราบ ดา หยุ่น อยากมีกุญแจเพียงดอกเดียวในชีวิต ความรักในความรู้สึกของฉัน ก็อยากมีกุญแจเพียงดอกเดียวสำหรับไขความรักเช่นกัน กุญแจสำคัญดอกนั้นก็คือ "ความซื่อสัตย์" ของคนสองคนนั่นเอง
ใน โลกนี้มีความซื่อสัตย์อาศัยอยู่จริง ไม่ว่าจะในวิญญาณของบางสิ่งบางอย่าง ในตัวหนังสือ ในบทเพลง ในภาพยนตร์หลาย ๆ เรื่อง แม้กระทั่งในใจของเราเองก็เถอะ คนเรามีความซื่อสัตย์ฝังลึกอยู่ในใจด้วยกันทั้งนั้น บางคนเอามาใช้ บางคนก็เก็บไว้เฉย ๆ โดยไม่ทำอะไรเลย
ในความรักก็มีความซื่อสัตย์อาศัยอยู่ อาศัยอยู่ในหัวใจของผู้ชายคนหนึ่ง และอาศัยอยู่ในหัวใจของผู้หญิงคนหนึ่งไปพร้อม ๆ กัน และถ้าหัวใจสองดวงเดินไปในเส้นทางเดียวกัน ถามว่าจะต้องใช้พละกำลังมากแค่ไหนถึงจะไปถึงปลายทางได้สำเร็จ ถามต่อไปอีกว่าถ้ามีกุญแจสักดอกที่เปรียบเสมือนเป็นทางลัดให้หัวใจของสองคน นี้ ทั้งคู่ยินดีที่จะใช้กุญแจดอกนั้นหรือเปล่า? โดยมีข้อแม้ว่าระหว่างทางจะต้องเจออุปสรรค ที่จะเข้ามาทดสอบความมั่นคงทางจิตใจตลอดเส้นทาง คุณจะถือกุญแจดอกนั้นไว้ได้ตลอดไปหรือไม่?
คำถามนี้ตอบยากและน่าคิดเสมอ เพราะไม่มีใครรู้ว่าก่อนจะไปถึงปลายทาง ความสัมพันธ์ของคนสองคนจะยังเหมือนเดิมหรือเปล่า ถ้ามีใครอีกคนวอกแวกไปกับสิ่งที่เข้ามากระทบ อีกคนจะหนักแน่นมากพอที่จะเดินต่อไปไหม ฉันไม่รู้ เธอเองก็ไม่รู้ และเชื่อว่าไม่มีใครรู้อนาคตของความรักของตัวเองเลยสักคน
แม้ กุญแจของปลายทางจะอยู่ในมือของคนบางคนแล้วก็ตาม มันไม่ได้แปลว่าคนคนนั้นจะเดินทางไปถึงจุดหมายได้แน่ เพราะต้องมีสักคนจากบรรดาหลายล้านคนในโลกนี้ที่เคยทำกุญแจหล่นหาย
คน ที่กุม "ความซื่อสัตย์" ไว้กับมือตัวเองก็เช่นกัน ถ้าเผลอเมื่อไหร่กุญแจดอกเดียวในชีวิตอาจหายไปได้ เพราะฉะนั้น นอกจากจะต้องระวังรักษากุญแจให้ดีแล้ว ยังต้องเตือนตัวเองเสมอ ๆ ว่าไม่ควรประมาท ทั้งเรื่องความรักและเรื่องของอารมณ์ความรู้สึกด้วย เพราะความรักมักเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา บางทีแม้เรามีคนรักอยู่แล้วทั้งคน ยังมีอาการตกหลุมรักใครก็ไม่รู้ที่เพิ่งเดินผ่านหน้าเราไปเฉยเลย และในเวลาแบบนั้นแหละที่เราต้องเช็กตัวเองให้ดีว่า ความซื่อสัตย์ยังคงทำหน้าที่ของมันอยู่ หรือว่าผลอยหลับไป โดยที่เราไม่ทันรู้ตัวเสียแล้ว เราอาจตกหลุมรักใครหลาย ๆ คนได้ในวันเดียว แต่จะมีสักกี่คนในบรรดาของคนที่เราตกหลุมรัก ที่จะอยู่ร่วมกับโลกของเราได้อย่างแนบสนิทจริง ๆ
อย่าแก้ปัญหาโดยการห้ามไม่ให้คนอื่นเข้ามาสร้างปัญหาภายในให้กับคนสองคน เพราะ "การห้ามใจตัวเอง" ได้เป็นวิธีการที่ดีที่สุด ถ้าคนที่เรารักคือ "บ้าน" ที่เราจะใช้พักพิงไปตลอดชีวิต ก็อย่าทำกุญแจบ้านหาย เพราะถึงจะมีคนเก็บได้ บางทีเราก็ไม่อาจได้คืน