ศาสตราจารย์ ดร.เบรเน่ บราวน์ นักวิจัยจากบัณฑิตวิทยาลัยด้านสังคมสงเคราะห์แห่งมหาวิทยาลัยฮูสตัน ระบุว่าเมื่อผู้คนอยู่ในช่วงเวลาแห่งความสูญเสีย “เป็นการยากที่จะใช้คำพูดช่วยให้รู้สึกดีขึ้น แต่สิ่งที่จะช่วยให้รู้สึกดีขึ้นนั้นคือการมีส่วนร่วม”
ในยามที่เราต้องการปลอบใจญาติสนิทมิตรสหายจากการสูญเสียผู้ซึ่งเป็นที่รักไป เรามักจะพบกับช่วงเวลายากลำบากในการหาคำพูดมาช่วยปลอบประโลมใจ และบ่อยครั้งสิ่งที่ได้พูดออกไปกลับยิ่งทำให้ผู้ฟังรู้สึกเศร้าหมองยิ่งไปอีก
ประโยคที่พูดออกไปเพื่อหวังว่าจะทำให้ผู้ฟังรู้สึกสบายใจ แต่หลายครั้งกลับกลายเป็นทำให้รู้สึกเศร้ามากกว่าเดิม ผู้คนมักอยากจะดึงญาติสนิทมิตรสหายออกจากความเศร้าโศกและให้มีความหวังในการดำเนินชีวิตต่อไป แต่อันที่จริงแล้ว เราควรจะอยู่เป็นเพื่อนพวกเขาท่ามกลางความหม่นหมองของชีวิตเพียงเท่านั้น ความเศร้าโศก การคร่ำครวญ ความเสียใจ นั้นก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
ประโยคดังต่อไปนี้ไม่ควรพูดกับคนที่เพิ่งสูญเสียคนอันเป็นที่รักไป ประโยคที่มักใช้กันบ่อย ๆ นี้ดูเหมือนจะช่วยปลอบใจได้เพียงผิวเผินเท่านั้น แต่จริง ๆ แล้วเปรียบเสมือนการเอาเข็มแทงเพื่อเย็บความรู้สึกแทนที่จะเป็นการใช้ยาหม่องทาเพื่อบรรเทาความเศร้าโศก