กินอร่อยและดี-มีเทคนิค
ในฐานะกูรูญี่ปุ่นอรรถเล่าถึง เทคนิคกินของอร่อย ดี และถูกในระหว่างเที่ยวญี่ปุ่นให้ฟัง
"กินอาหารดีราคาไม่แพงในญี่ปุ่น ต้องกิน Lunch Set (อาหารชุดกลางวัน) เพราะจะถูกมากและคุณภาพดีเหมือนกับเมนูปกติต้องไปกินเวลาประมาณ 11.30-13.30น. คุ้มค่ามากๆ เขาทำอาหารชุดกลางวันเพื่อดึงดูดลูกค้าพนักงานบริษัทคือ เป็นการตลาดให้พนักงานบริษัทมาใช้ร้านจัดเลี้ยงตอนเย็น เราก็ควรจะใช้โอกาสนี้ไปกินร้านแพงๆได้ด้วย"
"อีกอย่างคือ หากไปพักเซอร์วิสอพาร์ตเมนต์ในญี่ปุ่นที่สามารถทำอาหารในที่พักได้บ้าง ให้ไปตามซูเปอร์มาร์เก็ตประมาณหลัง 6 โมง หรือหลัง 1 ทุ่ม แต่ละที่จะมีการติดป้ายลดราคาสินค้าซึ่งถูกมาก บางทีก็เป็นแกงถุงบางทีก็ของสดเอามาปรุงลองแล้วก็อร่อยดี สนุกด้วย ได้อารมณ์เหมือนกินอาหารพื้นบ้านเหมือนแม่ทำ ถ้าไปกันหลายๆ คน ก็ต่างคนต่างเลือกสิ่งที่ตัวเองชอบเอามาปรุง มาอุ่นแชร์กันกินจะได้รู้ว่าของฉันไม่อร่อย ของเธออร่อยกว่าทำให้ได้ลองอะไรใหม่ๆ"
"ขอแนะนำให้เอาเนื้อญี่ปุ่นมาทำอาหารไทยจะอร่อยมากๆ ถ้าทำยำเนื้อ ลาบเนื้อน้ำตกเนื้อ ก็จะอร่อยกว่าเนื้อไทย 100 เท่า อร่อยจนมหัศจรรย์มากจริงๆ ส่วนตัวบอกเลยว่าถ้าไปร้านอาหารไทยในญี่ปุ่นก็ต้องสั่งเมนูอะไรที่เป็นเนื้อ เพราะเนื้อที่นี่อร่อยมาก หรือถ้าไปฤดูร้อนก็แนะนำให้กินลูกท้อเพราะอร่อยและถูกมาก"
"อีกอย่างที่สุดยอดคือ ต้องไปตามซูเปอร์มาร์เก็ตใหญ่ๆ ตามชั้นใต้ดินที่จะรวบรวมร้านอาหารและขนมดีๆ อร่อยๆมาไว้ ไม่ต้องไปตามหาเลย ร้านพวกนี้จะมีให้ชิมได้ด้วย เวลาประมาณ 1 ทุ่ม เขาก็จะลดราคาเราซื้อกลับบ้านได้ ถ้าเป็นคนที่ชอบกินก็แนะนำให้ไปจะชอบแน่ๆ"
ที่นี่ไม่มีวัฒนธรรมทิป
สำหรับนักท่องเที่ยวทั้งหลาย อรรถไขข้อสงสัยให้ว่าสังคมญี่ปุ่นนั้นไม่มีวัฒนธรรมการทิปในการบริการต่างๆ หรือหากจะมี ก็เป็นที่เฉพาะมากๆ
"รถแท็กซี่ก็ไม่ต้องทิป ที่นี่มีระบบทิปแต่เฉพาะโรงแรมแบบญี่ปุ่นที่เรียกว่า ′เรียวกัง′ ซึ่งเขาจะต้อนรับเราด้วยพนักงานหญิงที่แต่งกิมโมโนและรินชาให้เราเราก็จะให้ทิปหลังเขารินชาให้แต่การทิปที่โยกังก็ต้องมีแบบแผนคือต้องใส่ซองให้เขาด้วย"
"ถ้าเป็นโรงแรมต่างๆ ก็ไม่ต้องทิปเลย แต่โรงแรมใหญ่บางแห่งถึงจะการชาร์จค่าบริการ 10% มาบ้าง จริงๆ ญี่ปุ่นมีจิตใจบริการอยู่สูง อย่างร้านค้าส่วนใหญ่มีน้ำเปล่าน้ำชาฟรี หรือบางร้านกาแฟหลังอาหารที่ฟรีก็ยังมีเลย"
เที่ยวสนุกเพราะ "รายละเอียด"
สำหรับคนญี่ปุ่น ที่ใครๆ ก็ร่ำลือถึงความ "คิขุ" จนเป็นที่น่าสงสัยว่า คนของเขาคิขุจริงจังขนาดไหน อรรถอธิบายให้ฟังว่า "คนญี่ปุ่นมีความคิขุอยู่ในตัวสูงมากจนกลายเป็นอัตลักษณ์ของคนญี่ปุ่นไปแล้ว บางเรื่องเป็นป๊อบคัลเจอร์หรือเป็นวัฒนธรรมร่วมสมัยที่กลายมาเป็นอัตลักษณ์ญี่ปุ่น และญี่ปุ่นก็เอาความกระจุกระจิกน่ารักมาปรับเรื่อยๆ ให้เข้ากับชีวิต อย่างคิตตี้ ดูก็รู้ทันทีว่าเป็นญี่ปุ่น แต่มันก็เอามาจากความเป็นตะวันตกนั่นล่ะ มาผสมผสานให้กลายเป็นญี่ปุ่น ความคิขุและละเอียดอ่อนของญี่ปุ่นสะท้อนมาถึงเมืองของเขา มองเห็นทั่วทุกหัวระแหงจริงๆ อย่างฝาท่อระบายน้ำก็จะออกแบบต่างกันไปในแต่ละเขต ดึงเอาลักษณะเด่นของท้องที่นั้นๆ มาทำลายฝาท่อระบายน้ำหรือมีทั้งแบบธรรมดาๆที่เป็นลายตารางก็ยังคิดมาแล้ว ออกแบบให้เป็นตารางไม่เหมือนกัน""
"รายละเอียดน่าสนใจเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ทำให้การท่องเที่ยวญี่ปุ่นสนุกน่าสนใจ อย่างเช่น แผนที่ในบางชุมชนก็เป็นการวาดมือมีนักวาดภาพประกอบของแต่ละท้องที่นั้นเป็นคนวาด หรืออย่างร้านค้าในชุมชนก็มีป้ายบอกราคาที่แต่ละร้านทำเอง เขียนแนะนำด้วยลายมือของพนักงาน หรือพนักงานบางคนก็แนะนำแบบวาดรูปในแบบของตัวเอง ยิ่งตามร้านหนังสือเล็กๆ ยิ่งน่าสนใจมาก เพราะเขาจะคัดหนังสือตามความชอบของผู้จัดการร้านโดยเขียนแนะนำเล็กๆ สั้นๆ ไว้ด้วย ต่อให้เป็นร้านเชนก็ยังคัดสรรต่างๆ กันไปตามชุมชนนั้นๆ มันก็เลยน่ารักละเอียดอ่อน"
ญี่ปุ่นมุม "ไม่คิขุ" ไม่ใช่ไม่มี
ความละเอียดอ่อนหรือคิขุของญี่ปุ่นนั้นคงพอรู้จักกันดีแต่มุมที่คนไทยคาดไม่ถึงหรือ "แปลก" ก็มีไม่น้อย
อรรถเล่าว่า "คนญี่ปุ่นสุดโต่งคือดีสุดเลวสุด มีหมด หรือภาพที่เราคิดว่าคนญี่ปุ่นเป็นคนสะอาดมาก เพราะในที่สาธารณะมีระเบียบเรียบร้อยมาก แต่บางทีไปเห็นห้องส่วนตัวก็มีแบบรกมากๆ ก็มีหรือมีคนที่มีอาการทางจิตที่สะสมของจนเป็นบ้านขยะอย่างนั้นก็มี ญี่ปุ่นมีมุมสุดโต่งมากๆ"
"บางทีเขาก็มีการแสดงออกหลากหลายทางวัฒนธรรม อย่างมีกลุ่มคนที่เป็นผู้ชายแท้ๆ ที่ชอบแต่งเป็นผู้หญิง เพราะชอบให้ร่างกายตัวเองสัมผัสกับเสื้อผ้าของผู้หญิง ทั้งที่คนๆ นั้นไม่ได้เป็นคนที่แปลงเพศแล้วหรือเป็นเกย์เลย สังคมญี่ปุ่นก็มีพื้นที่ให้คนเหล่านี้แสดงออกคือ มีร้านเสื้อผ้าผู้หญิงให้ผู้ชายเหล่านี้เช่า ซึ่งมีทั้งแบบแต่งเป็นแม่บ้าน เป็นพนักงานออฟฟิศ หรือแบบเซ็กซี่ พวกเขาก็จะแต่งตัวเป็นผู้หญิงไปเดินในเมือง ผู้ชายพวกนี้ก็เป็นผู้ชายทำงานบริษัททั่วไปมีครอบครัวและแต่งงานแล้วปกติ แต่ก็เหมือนมีงานอดิเรกที่เขาชอบและต้องแอบครอบครัวมาทำโดยไม่ให้รู้ก็เป็นอีกความแปลกของญี่ปุ่น"
เข้าใจ"มืออาชีพญี่ปุ่น"
อรรถเปิดเผยอีกธรรมชาติของความเป็นคนญี่ปุ่นที่น่ายกย่องชื่นชมคือ ความมีศักดิ์ศรีในอาชีพของทุกๆ คนในสังคม
"คนญี่ปุ่นมีศักดิ์ศรีในอาชีพสูงมาก สังคมมีความเท่าเทียมกันค่อนข้างสูง ถ้าเทียบกับประเทศในตะวันตก อย่างหากคุณประกอบอาชีพขับแท็กซี่ในญี่ปุ่น เขาจะรับคุณขึ้นไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน และเขาจะมีตังค์ทอนแน่นอน เพราะเขาเตรียมตังค์ทอนมาไว้กับตัวเป็นเศษเหรียญสมมติว่าค่าแท็กซี่ 370 เยน คุณให้แบงก์ 1,000 เยน แท็กซี่จะทอน 630 เยน พร้อมกับนับเหรียญ 10 เยนให้เป๊ะ พร้อมใบเสร็จ...หรือหากเป็นพนักงานตามร้านอาหารและพนักงานการบริการต่างๆ เขาจะมีจิตวิญญาณบริการสูงและดีมาก"
เมื่อมองภาพกว้างของความเป็นมืออาชีพและมีศักดิ์ศรีในการทำหน้าที่ของชาวญี่ปุ่นแต่ละคนก็สะท้อนออกมาให้เห็นความเป็นระเบียบของสังคม ประเด็นนี้อรรถสะท้อนให้ฟังว่า "บ้านเมืองญี่ปุ่นเป็นระเบียบสูงทั้งรถไฟ รถเมล์ รถรางอยู่ในระบบหมด ถ้ารวนทั้งระบบ เขาจะมีการเตรียมการในสภาวะฉุกเฉินดีมาก สมมติรถเสียไป 3 นาที เขาจะมีการแจกบัตรให้คุณรับเพื่อไปยื่นที่โรงเรียนหรือที่ทำงานว่า คุณสายเพราะรถเสีย สมมติว่าคุณอยู่ที่จุดเชื่อมต่อกับรถสายที่มีปัญหาอยู่เขาก็จะประกาศว่าขณะนี้รถสายนี้ๆ มีปัญหาอยู่เพราะอะไร แล้วก็จะมีนายสถานีมายืนแนะนำว่า คุณสามารถเปลี่ยนไปขึ้นสายรถใดแทนได้บ้าง ญี่ปุ่นจัดการเรื่องสภาวะฉุกเฉินหรือภัยพิบัติต่างๆ ได้ดีมาก"
"อย่างรถเมล์ที่ญี่ปุ่นมาถึงตรงเวลาเป๊ะแบบวินาที สมมติรถมาถึงก่อนเวลาก็จะจอดรอผู้โดยสารแต่ขณะเดียวกันถ้าขึ้นรถเมล์มาแล้ว คนยังนั่งไม่หมด เขาก็จะยังไม่ออกรถรอให้คนนั่งครบก่อนค่อยออกรถ ถ้ารถแน่นมีคนยืนก็รอให้ยืนมั่นคงทุกคนก่อนนอกจากนี้ ยังมีส่วนที่นั่งซึ่งจัดไว้ให้คนแก่ คนตั้งครรภ์หรือคนพิการจะเป็นเก้าอี้สีเทา หรือเรียกว่า ′ซิลเวอร์ซีท′ ไว้ให้โดยเฉพาะและคนที่ยืนใกล้ๆ ก็ต้องปิดสัญญาณมือถือ เพราะสัญญาณมือจะรบกวนเครื่องช่วยกระตุ้นหัวใจที่คนแก่หรือคนพิการนั่งบริเวณนี้และข้อห้ามคือ ห้ามใช้โทรศัพท์บนรถเมล์ถ้าใช้เขาจะประกาศด่าออกไมค์ว่า กรุณางดใช้โทรศัพท์มือถือ หรือถ้าจะใช้โทรศัพท์กรุณาลงจากรถ ถ้าเป็นนักท่องเที่ยวเขาก็จะประกาศเป็นภาษาญี่ปุ่นอยู่เรื่อยๆ หรือเขาอาจประกาศบอกให้คนข้างๆ สะกิด"
จริงเหรอ? คนไทย"เสียงดัง"มาก ในที่สาธารณะญี่ปุ่น
อรรถเล่าประสบการณ์ส่วนตัวที่เจอคนไทยในญี่ปุ่นด้วยตัวเองว่า เขาเคยเห็นคนไทยเสียงดังมากๆ ในที่สาธารณะญี่ปุ่นและเห็นว่าเป็นเรื่องไม่ควรกระทำ
"เจอกับตัวเอง เคยเห็นคนไทยเสียงดังเสียงดังมากๆ และยิ่งไปกลุ่มใหญ่มากเท่าไหร่ยิ่งเสียงดังมากเท่านั้น อาจจะไม่ดังในความรู้สึกของคนไทย แต่เป็นการรบกวนคนอื่นที่นี่ เห็นได้ชัดเลยเรื่องนี้ การพูดคุยในที่ขนส่งสาธารณะต้องใช้เสียงเบา หรือถ้าฟังเพลงด้วยหูฟังก็อย่าเปิดเสียงฟังดังด้วย มารยาทในรถสาธารณะทุกประเภทก็เหมือนกันหมด"
"คนไม่คุ้นอาจตกใจเพราะรถไฟญี่ปุ่นเงียบมาก แม้มีคนมากก็ตาม โดยปกติในญี่ปุ่นคือห้ามเปิดเสียงมือถือ ในที่สาธารณะต้องเปิดสั่นเท่านั้น แต่คนไทยไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้อีกอย่างคือ คนไทยใช้โทรศัพท์มือถือกันทุกที่ด้วย จึงใช้โทรศัพท์ดังในขนส่งสาธารณะที่นี่"
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
