บ่อยครั้งที่ชะตาชีวิตเล่นตลก พรากชีวิตคนรักของเราไปอย่างกระทันหัน ... เหมือนกับหนุ่มสาวคู่นี้ เทศกาลสงกรานต์ในปีนี้ อาจเป็นสงกรานต์ที่โหดร้ายสำหรับเธอ เมื่อเธอต้องสูญเสียคนรัก ที่มีแผนว่า จะแต่งงานกันไปอย่างไม่มีวันกลับมา เธอทำได้เพียงกอดเขาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่เขาจะหมดลมหายใจ
กอด... สุดท้าย!
เรื่องราวมากมายในชีวิตของผู้ประสบเหตุแต่ละคนที่ผมพบเจอนั้น ผมไม่มีทางรู้เลยว่า ชีวิตของเขาเหล่านั้น! ผ่านอะไรมา จะสุข จะทุกข์ จะเศร้า หรืออนาคตของเขาเมื่อผ่านจากผมไป เขาจะต้องเจอกับอะไร???
แต่เมื่อใครบางคนที่ผมพบเจอ กลับต้องจากคนรักไป อย่างไม่มีวันกลับ โดยที่ไม่ได้ร่ำลา นั่นคือเรื่องเศร้าที่ผมและใครอีกหลายคน ล้วนทำใจลำบาก...
เมื่อช่วงดึกที่ผ่านมา ชายคนหนึ่งประสบอุบัติเหตุในเขตพื้นที่ กทม. เมื่อการติดต่อประสานญาติเริ่มขึ้น...
ปลายสายที่รับโทรศัพท์เป็นแฟนสาวของผู้ประสบเหตุ ได้รีบเร่งเดินทางมาดูอาการของแฟนหนุ่มอย่างทันท่วงทีว่าเป็นอะไรมากน้อย เพียงใดจากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นนั้น...
เมื่อถึงโรงพยาบาลคำแรกที่แฟนสาวถามหา คือชายหนุ่มคู่รักของตนที่ประสบอุบัติเหตุ ซึ่งเจ้าหน้าที่บอกกับแฟนสาวเพียงสั้นๆว่า... "ทำใจดีๆนะครับ" สิ้นคำของเจ้าหน้าที่เพียงเท่านั้น! เธอเองก็เข้าใจได้ว่าแฟนหนุ่มของเธอได้จากเธอไปอย่างไม่มีวันกลับ...
น้ำตาแห่งความรักก็ได้ไหลนองอาบสองแก้ม ซึ่งมันเป็นภาพที่หดหู่สะเทือนใจยิ่งนัก ณ ตอนนั้น พวกผมทำได้เพียงแค่ปลอบใจให้เธอนั้นได้มีสติ เพื่อที่พร้อมจะรับกับสถานการณ์ต่างๆต่อไป...
หลังจากเธอตั้งสติได้ ภาพชายหนุ่มที่เธอรัก นอนอยู่แน่นิ่งบนรถเข็นของโรงพยาบาล ที่ได้จากเธอไปอย่างไม่มีวันกลับ...
สิ่งที่พบเจอคือภาพที่เธอวิ่งเข้าไปโผกอดร่างแฟนหนุ่มที่ไร้วิญญาณ ด้วยน้ำตานองหน้า ก่อนที่จะกล่าวว่า...
"... รีบจากกันไปไหน ไหนบอกว่าเสาร์นี้เราจะไปดูโรงแรมเพื่อจะแต่งงานกันไง แล้วทำไมถึงทิ้งกันแบบนี้ ..... ฉันรักเธอนะ ฉันรักเธอ เธอได้ยินฉันมั๊ย ..."
เมื่อสิ้นเสียงของเธอ ความเสียใจกับการลาจากที่หลั่งออกมาเป็นน้ำตา ก็ไหลรินอยู่ตลอดเวลา จนพวกผมก็ต้องแอบปาดน้ำตา และ รู้สึกเสียใจกับเธอไปด้วยกับความสูญเสียในครั้งนี้...
เมื่อหนุ่มสาวมีโครงการที่จะแต่งงานกัน ใช้ชีวิตร่วมกัน แต่สุดท้ายโชคชะตากลับเล่นตลก ได้พรากคนรักของเธอจากไปอย่างไม่มีวันกลับ...
ในทุกๆวัน เราไม่มีทางรู้ ได้เลยว่า เราจะมีโอกาสอยู่กับคนที่เรารักได้นานแค่ไหน สิ่งที่เราทำได้ คงเพียง ในวันนี้ที่เรายังมีโอกาส ดูแลกันและกัน ให้ความรักต่อกัน และใช้ชีวิตเหมือนว่า วันนี้เป็นวันสุดท้าย .... ที่เราจะได้พบกัน
ขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียคนที่รักไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ...
ขอบคุณเรื่องราว โดย... พี่บอล ลาดพร้าว 10 อาสาสมัคร มูลนิธิร่วมกตัญญู
@P o o n y a p a เรียบเรียง
ด้วยความเสียใจและอาลัย @ทีมงานคนหลังไมค์!