พูดจาแบบนี้ไม่น่ามาเป็นครูเลยนะคะ...แย่มาก

ผมมีคนไข้คนหนึ่งเป็นเด็กผู้ชาย ชื่อ นัท ครับ

นัทมารักษากับผมตั้งแต่อายุประมาณ 10 ขวบ ด้วยเรื่อง อ่านหนังสือเขียนหนังสือไม่เก่ง

โดยหลังจากที่ได้ทำแบบทดสอบ ผมก็พบว่านัทนั้นเป็นโรค LD (Learning disorder)

หรือเรียกเป็นภาษาไทยว่า โรค “ทักษะการเรียนบกพร่อง”

ที่ผู้ป่วยจะมีปัญหาในการ อ่านหนังสือ หรือ เขียนหนังสือ หรือ คำนวนตัวเลข

ซึ่งอาจมีปัญหาแค่ด้านใดด้านหนึ่ง หรือ มีปัญหาทั้งการอ่าน เขียน คำนวนเลยก็ได้ครับ

เนื่องจากยังไม่มียาอะไรที่จะทำให้ทักษะการเรียนของเด็กที่ป่วยเป็นโรคนี้ดีขึ้นได้ ผมจึงพยายามสอนให้ครอบครัวช่วยฝึกนัทให้อ่านเขียนอยู่หลายปี

ถึงแม้ว่า นัทจะดีขึ้นบ้าง แต่เมื่อเทียบกับเพื่อนและบทเรียนที่จะต้องเรียนแล้ว นัทก็ยังช้ากว่าเพื่อนอยู่หลายชั้นเรียน

แต่สิ่งที่ผมชอบมากในตัวนัทคือ นัทเป็นเด็กที่ไม่เคยยอมแพ้ครับ

คือ ไม่ว่าการเรียนในห้องนั้นจะยาก หรือ น่าเบื่อสักเพียงไหน นัทก็ไม่เคยบ่น

ไม่ว่าการบ้านนั้นจะยาก หรือ เยอะ สักเพียงไหน นัทก็จะพยายามทำมันให้เสร็จ (แม้จะต้องส่งงานช้าอยู่บ่อยๆก็ตาม)

จนกระทั่งวันหนึ่ง ตอนที่นัทกำลังเรียนอยู่ชั้น ม.1

ผมจำไม่ได้แน่ชัดว่า วันนั้นนัทไปทำอะไรให้คุณครูไม่พอใจ

เหมือนจะประมาณว่า ตอบคำถามไม่ถูก หรือ ส่งงานช้าอะไรสักอย่างนี่แหละ

แต่ที่ผมจำได้แม่นมากจนถึงทุกวันนี้ ก็คือ นัทเล่าให้ผมฟังว่า คุณครูตำหนิเขาอย่างเสียงดังฟังชัดที่กลางห้องเรียนว่า

“โง่แบบนี้ เลี้ยงควายก็ยังไม่รอดเลยมั้งเนี่ย”

และหลังจากวันนั้นเป็นต้นมา นัทก็ไม่ยอมไปโรงเรียนอีกเลย

**********************************************************

โดยส่วนตัวแล้ว ผมยกให้คำตำหนิคำนี้เป็น “ คำตำหนิที่แย่ที่สุด” เท่าที่ผมเคยได้ยินมา

จนผมมักจะนำเอาไปยกเป็นตัวอย่างเสมอ เวลาที่ต้องไปบรรยายเกี่ยวกับการดูแลเด็กตามโรงเรียนและหน่วยงานต่างๆ

เพราะการตำหนิที่ดี ควรที่จะทำให้ผู้ที่ถูกตำหนิมองเห็นข้อบกพร่องของตนเองรวมไปถึงวิธีแก้ไข และ มีแรงจูงใจที่อยากจะพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น

มิใช่ทำไปเพื่อความ “สะใจ” ของผู้พูด หรือ เพื่อทำให้ผู้ถูกตำหนิเกิดความรู้สึก เคียดแค้น อาฆาต หรือ ท้อแท้สิ้นหวัง

หากท่านใดที่อยากจะทราบถึงวิธีการตำหนิที่ดีเพิ่มเติม ก็สามารถเข้าไปอ่านได้ที่บทความด้านล่างนี้เลยครับ

หมอตั้ม เพจเลี้ยงลูกให้เป็นคนปกติ

ปล.1 บทความนี้มีการดัดแปลงประวัติของผู้ป่วย เพื่อไม่ให้กระทบกับบุคคลใดบุคคลหนึ่ง

ปล.2 สำหรับใครที่รู้สึกเป็นห่วงนัท ก็ขอแจ้งให้ทราบว่า หลังจากที่ได้พูดคุยกับตัวนัทเอง และ ทางโรงเรียนอยู่สักพัก นัทก็สามารถกลับไปเรียนได้ และ ตอนนี้ก็ยังคงมีความสุขดีกับการไปโรงเรียนครับ