อุทาหรณ์ของการทะเลาะกันแล้วเดินหนี + RIPแก่ผู้ที่จากไป
เรื่องนี้เรื่องจริงของเพื่อนสนิท จขกท ที่เกิดขึ้นจากการทะเลาะกันแล้วเดินหนี เพื่อไม่ให้พาดพิงไปถึงคนใกล้ชิดของผู้ที่จากไป จขกท ขอไม่ระบุสถานที่ ชื่อ และวันนะคะ
สมมุติชื่อเพื่อน จขกท ผญ เป็นเอ และแฟนเพื่อนของ จขกท ผช เป็นบี นะคะ ทั้ง2คน คบหาดูใจกันมาช่วงเวลาหนึ่งค่ะ บีค่อนข้างจะดังเพราะเป็นคนขี้เล่น เพื่อนเยอะ สาวแยะ แต่ตั้งแต่คบกับเอ บีก็ค่อยๆเปลี่ยนไปเพราะความดี ความเอาใจใส่ของเอ
ด้วยความที่บีเอาแต่ใจตัวเองเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เวลาทะเลาะบีจะชอบเดินหนีออกไปจากตรงนั้น ถ้าอยู่ในรถบางทีจอดรถเปิดประตูรถลงเดินระหว่างทางเลยก็มี
เหตุเกิดขึ้นเพราะวันหนึ่งราวๆหัวค่ำ เอกับบีมีปากเสียงกันตามประสาวัยรุ่นตอนปลายๆ บีเดินออกจากบ้านค่ะ เอก็เดินตาม เดินไป คนงอลก็งอลไป คนง้อก็ง้อ เดินไปเรื่อยๆ จนล่วงเลยออกไปนอกหมู่บ้านเป็นถนนใหญ่เส้นรอบเมือง ไม่มีฟุตบาท ไม่มีทางกั้นสำหรับรถเล็ก ทางเดินที่ 2 คนเดินไปนั้น เนื่องจากเป็นถนนรอบเมืองซึ่งไฟส่องสว่างน้อยมาก รถวิ่งค่อนข้างเร็วและไม่มีฟุตบาท ถึงถนนค่อนข้างจะกว้างก็อันตรายอยู่ดี เพราะเส้นทางนั้นไม่เหมาะกับการเดินเท้าไม่ว่าประการใดๆทั้งปวง
บีเดินด้านนอกติดขอบถนน ส่วนเอเดินด้านใน ทันใดนั้นเอได้ยินเสียงตุ๊บ!!! และตัวเอก็กระเด็นไปข้างทางส่วนบีนั้นกระเด็นไปเป็นเมตรจากการปะทะจากรถคันนึง รถคันนั้นวิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เอตั้งสติได้รีบวิ่งไปดูบี กรีดร้องด้วยความตกใจเพราะเลือดเต็มไปหมด เนื่องจากแถวนั้นเป็นแหล่งชุมชนเล็กๆ จึงมีคนมามุงจำนวนหนึ่ง มีการโทรตามมูลนิธิและรถโรงพยาบาล
ระหว่างรอบีหายใจรวยริน เอบอกบีว่าเข็มแข็งนะอยู่กับเอก่อน เอรักบีมาก บีพยายามพยักหน้าและปากขยับคล้ายๆจะพูดว่าครับๆ เลือดไหลเต็มชุดเอเต็มไปหมด เลือดไหลจากปาก จากหัว จากตัวของบีจนบีหมดลมหายใจ
เอรอรถของโรงพยาบาลไม่ไหว ก็ได้แต่โบกรถคันที่วิ่งผ่านขอร้องให้คนแถวนั้นพาบีไปส่ง รพ ที แต่ไม่มีใครกล้ายื่นมือเข้ามาช่วย เอไม่มีสติแล้ว....เอกรีดร้อง โวยวาย และคุยไม่รู้เรื่อง
รถมูลนิธิและรถโรงพยาบาลมาช่วยปั้มหัวใจบี แต่บีไม่อยู่กับเอแล้ว ...
มูลนิธิเอาร่างไร้วิญญาณของบีไป ส่วนเอต้องไปกับรถของโรงพยาบาล เพราะเอไม่มีสติแล้ว เอโดนมัดไว้กับเตียง โดนฉีดยาให้สงบลง หมอบอกว่าต้องย้ายไป รพ ที่ใหญ่กว่า เพราะมีจิตแพทย์และอุปกรณ์มากกว่า
พ่อกับแม่เอมาถึง รพ ภายใน 1 ชั่วโมง ถึงเอจะไม่สามารถเล่าแบบละเอียดได้แต่ก็สามารถจับใจความได้ว่าเกิดอะไรขึ้น เอต้องพบจิตแพทย์ แทนที่จะได้ไปร่วมงานศพตั้งแต่วันแรก เอบินกลับเมืองนอกหลังงานศพ เพราะเธอไม่สามารถจะทนเห็นสภาพแวดล้อมเดิมๆได้
ถ้าเราโกรธกัน เราไม่อยากคุยกัน เราไม่อยากเห็นหน้ากัน เราแค่เดินไปมุมเงียบๆแทนการเดินหนีไปไกลๆได้มั้ย? จขกท ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของบี
และขอแชร์เรื่องนี้ให้เป็นวิทยาทานแก่ทุกคน ที่ผ่านเข้ามาและได้อ่านเรื่องราวนี้นะคะ
เรื่องนี้เกิดจากเรื่องจริงของเพื่อนสนิทของ จขกท ไม่ใช่การแต่งเรื่อง(ขออนุญาติก่อนนำมาเล่าแล้ว) เข้าใจว่ามีหลายความเห็นไม่เห็นด้วย แต่ จขกท ได้ทำการชี้แจงไว้แล้วว่าเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ ไม่ได้เหมารวมว่าจะต้องเกิดขึ้นเสมอไป เพียงแค่อยากให้เราใช้สติ และอย่าให้อารมณ์ชั่ววูบนำพาเราไปในที่ที่ไม่ควรจะไปเลยค่ะ
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
