เมื่อสี่เดือนที่แล้วตอนนั้นเรายังเป็นเพื่อนกันอยู่
แต่ฉันได้รู้สึกกับเธอมากกว่าเพื่อนไปเสียแล้ว
ชั้นให้ใจของฉันให้เธอไปและก็หวังว่าเธอจะดูแลมัน
ซึ่งเธอก็ได้ดูแลมันอย่างดี ชั้นปลื้มใจมาก
แต่ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ดี
เราต่างคนต่างรู้ว่าได้มีอะไรเกิดขึ้นในใจของเราทั้งสองคน
แต่ชั้นก็พยายามจะไม่คิดมากไปกว่านี้
เพราะเราเป็นเพื่อนกัน และเป็นเพื่อนกันมิตรภาพก็ยืนยาวก่อนเป็นคนรัก
แต่ชั้นก็ไม่สามารถบังคับใจตัวเองได้ ในหัวใจชั้นมันตะโกนบอกว่า ฉันรักเธอ ทุกๆวัน
จนฉันอึดอัด ฉันจึงได้พูดมันออกไป มันพูดยากจริงๆนะคำๆนี้
แล้วเธอก็ตอบรับรักชั้น วันนั้นชั้นดีใจมาก
และชั้นก็สัญญาว่าชั้นดูแลรักของเราให้ดีที่สุด
จะให้เวลากับเธอ เพราะชั้นคิดว่าคนเรารักกันต้องอยู่ด้วยกันบ้าง
แต่พอเรามาคบกันเธอก็ทำตัวเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
เหมือนตอนที่เรายังไม่ได้คบกัน
เราก็ยังคงไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกัน ไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกัน ไม่ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน
บางทีฉันคิดว่านี่เราคบกันแล้วหรอ เหมือนฉันก็เป็นเพียงเพื่อนของเธอคนหนึ่ง
ฉันเห็นคู่รักแต่ละคู่ฉันก็คิดอิจฉา เค้าได้ไปไหนด้วยกัน เดินจูงมือกัน
แต่ฉันสิคนที่มีแฟนแล้ว กลับเดินคนเดียว ไปไหนก็ไปคนเดียว
ช่วงแรกๆนี่อาจทนได้ แต่ต่อไปฉันไม่รับรองหรอก
ถ้าเธอยังไม่พร้อมที่จะคบกับชั้น เธอก็กลับไปอยู่ที่ๆของเธอเถอะนะ
ฉันเจ็บนะที่เธอทำอย่างนี้ ให้เวลากันบ้างสิ
เมื่อหัวใจที่ฉันให้เธอไปแล้ว เธอไม่ดูแลมัน เธอปล่อยให้มันเหี่ยวเฉา
ฉันขอมันคืนเถอะนะ อย่าทำให้มันเจ็บมากไปกว่านี้เลย
ฉันรักเธอมากนะ
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
