บางข้อความ ... บ้างทดแทน

... จรดปากกาลงบนกระดาษ
แล้ววาดตัวหนังสือ ... ด้วยมือฉัน
บรรจงเขียนถ้อยคำ ... สารพัน
ความเป็นจริงในทุกวัน ... ที่พบเจอ

... เรียงร้อยถ้อยที่ความรู้สึก
ลงบันทึก..ปิดปกความฝันเพ้อ
ตกแต่งอารมณ์..ด้วยคม คำละเมอ
อ่านแล้วไม่ยิ้มเก้อ..ก็พอใจ

.. บางข้อความ..บ้างทดแทน
ส่วนที่ขาดแคลน ... อาจเติมต่อขึ้นใหม่
ปะตะเข็บความรู้สึก ... ส่วนที่ขาดหายไป
ชดเชยได้แค่ไหน ... หัวใจจะพิสูจน์เอง

... ถ้าเหงา ... จะใช้สีสันอะไรแต้ม
แกมฟ้าใส-ใส ... คงใช่อารมณ์สีเก่ง
ถ้าคิดถึง ... จะใช้สีไหนป้ายละเลง
คงต้องค้นหาด้วยตัวเอง ... แล้วสิเรา

... เพราะบันทึก ... ไม่ได้กำหนดเวลา
ในสมุดตรงหน้า ... จึงอาจมีบ้าง -ที่เขียนถึงเรื่องเก่า
แต่นั่น ... ฉันเข้าใจแล้วว่า คือ เงา
จะใช้มันเพียงเพื่อทบทวนเรื่องราวดี-ดี ... เท่านั้นพอ

... ย่อหน้าสุดท้ายของตัวหนังสือ
คือถ้อยคำจากเรื่องราว ... ที่ไม่เคยท้อ
เป็นความผูกพัน ... ฉันจึงเว้นที่ว่างไว้มากพอ
เพื่อเขียนสิ่งที่ใจร้องขอ..และเฝ้ารอความเป็นไป

... บันทึกด้วยสรรพนาม ... เธอ - ฉัน
รวมไปถึง ความฝัน ... ที่ร่วมกันวาดไว้
ฉันจึงมักจะปิดบันทึก ด้วยรอยยิ้ม -ทุกครั้งไป
พร้อม-พร้อมกับหัวใจ ... ที่ยิ่งจะผูกพัน

************************

ที่มา:fwmail