สุดท้ายเท่าเทียมกัน
ยากดีมีจน : สุดท้ายเท่าเทียมกัน
ช่วงทารก : เขาคลอดโรงพยาบาลเอกชน ผมคลอดหมอตำแย
ช่วงอนุบาล : เขาเรียนโรงเรียนนานาชาติ ผมเรียนโรงเรียนวัด
ช่วงประถมต้น : เขาเรียนดนตรี,ว่ายน้ำ ผมรับจ้างล้างจาน
ช่วงประถมปลาย : เขาเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์ ผมชกมวยหาเงิน
ช่วงมัธยมต้น : เขาแย่งแฟนผมไป ถ้าไม่มีเขาสักคน เธอคงชอบผมแน่
ช่วงมัธยมปลาย : เขาสอบติดมหา'ลัย แต่....ผมเรียน กศน.
ช่วงมหา'ลัย : เขาได้เกียรตินิยมอันดับ1 ผมเรียนภาคค่ำ
ช่วงทำงาน : เขามีเส้นมีสายทำงานง่าย เงินคล่อง แต่เราซิหนุ่มกรรมกรรายวัน
ช่วงสูงอายุ : เขาล้อมรอบไปด้วยลูกหลาน มีแต่คนเอาใจ เราหรือบ้านพักคนชราว่างอยู่พอดี
ช่วงหลังเผาเสร็จ : เอ้า...ในที่สุดก็กลายเป็นขี้เถ้าเหมือนเรา…เท่าเทียมกันซะที
****มามือเปล่ากลับไปมือเปล่า...มีแต่กรรมดีกรรมชั่วติดตัวไปเท่านั้น***