9 กฏหมายสุดเเปลก ที่มีอยู่ในประเทศเกาหลีเหนือเท่านั้น

คุณไม่สามารถเดินทางไปทั่วประเทศได้อย่างอิสระในเกาหลีเหนือ ถ้าคุณต้องการอาศัยอยู่ในเปียงยาง คุณจำเป็นต้องทำเรื่องขออนุญาตอย่างเป็นทางการด้วยการส่งจดหมายไปทางรัฐบาลเสียก่อน เพื่อตรวจสอบว่าคุณคู่ควรที่จะอยู่ในเมืองหลวงหรือไม่

ทุนนิยม เป็นระบบเศรษฐกิจซึ่งเจ้าของเอกชนเป็นผู้ควบคุมการค้า อุตสาหกรรมและวิถีการผลิต โดยมีเป้าหมายเพื่อทำกำไรในเศรษฐกิจแบบตลาด แต่ในเกาหลีเหนือ ผลิตภัณฑ์ที่ถูกมองว่าระบบทุนนิยมทุกชนิดจะถูกห้ามวางจำหน่าย ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของส่วนตัว เสื้อผ้า หรือแม้แต่อาหาร

เกาหลีเหนือมีสถานีโทรทัศน์อยู่เพียง 3 สถานีเท่านั้น และทั้งหมดถูกควบคุมโดยรัฐบาล โดยช่องหนึ่งจะคอยเผยแพร่ประกาศจากรัฐบาลในทุก ๆ เย็น ซึ่งทุกคนจะต้องดูเพื่อนให้ทราบถึงสถานภาพด้านการเมืองและการพัฒนาประเทศในปัจจุบัน ส่วนอีก 2 ช่องจะถ่ายทอดรายการเฉพาะวันหยุดสุดสัปดาห์

เกาหลีเหนือมีปฏิทินเป็นของตัวเองที่เรียกว่า ปฏิทินชูเช เป็นระบบการนับปีที่ใช้ในเกาหลีเหนือมาตั้งแต่ปี 1997 โดยอ้างอิงจากวันเกิดของ คิม อิลซ็อง (15 เมษายน ค.ศ. 1912) เนื่องจากไม่มีปีชูเชที่ 0 ดังนั้น ค.ศ. 1912 จึงนับเป็นปีชูเชที่ 1 ปฏิทินเกาหลีเหนือ จนถึงปัจจุบันนี้ ค.ศ. 2018 ก็นับเป็นปีที่ 107 ของเกาหลีเหนือแล้ว

หากคุณคิดจะทำทรงผมแฟชั่นในเกาหลีเหนือล่ะก็ อาจจะต้องไปนอนในคุกได้ เพราะรัฐบาลอนุมัติให้ประชาชนต้องตัดผมตามที่รัฐบาลกำหนด และมันมีให้เลือกเพียง 28 แบบเท่านั้น

จากภาพด้านบนซึ่งมาจากร้านตัดผมในกรุงเปียงยางจะเห็นได้ว่า ทรงผมของผู้หญิงจะมีให้เลือก 18 แบบ และของผู้ชาย 10 แบบ และคุณก็สามารถเลือกทรงผมได้ 1 ทรงจากแบบดังกล่าวนี้

ไม่ใช่การสั่งห้ามเท่านั้น แต่การครอบครองคัมภีร์ไบเบิลจะต้องถูกลงโทษตามกฏหมายของเกาหลีเหนือ

กฏหมายของเกาหลีเหนือเกี่ยวกับชาวต่างชาติและผู้อพยพค่อนข้างคลุมเครืออย่างมาก จนคุณสามารถถูกจับกุมได้ตลอดเวลา ตัวอย่างเช่น แมทธิว มิลเลอร์ ที่โชว์เก๋า ฉีกวีซ่าของตนที่ ตม. เกาหลีเหนือเพื่อท้าทาย และนั่นทำให้เขาถูกตั้งข้อหาเป็นปฏิปักษ์ต่อรัฐ และถูกส่้งไปใช้แรงงานที่เข้าค่ายกักกันนานกว่า 6 ปี