คืนนั้นฝนตก อากาศหนาวเย็นเหลือเกิน ขณะที่ฉันกำลังยืนรอรถประจำ
ทางอยู่คนเดียว รถประจำทางคันหนึ่งวิ่งเข้ามาจอดตรงป้ายที่ดิฉันยืนอยู่
หญิงชราคนหนึ่งค่อยๆ ตะเกียกตะกายลงจากรถแล้วเดินตรงมาทางที่
ดิฉันยืนอยู่อย่างเชื่องช้า .
แม่หนู. รถประจำทางคันต่อไป จะมาถึงเมื่อไหร่จ๊ะ ? ..
หญิงชราผู้นั้นถามดิฉัน ดิฉันจึงถามแกว่า
แล้วคุณยายจะไปรถสายไหนล่ะคะ
พอแกบอกดิฉันก็อุทานเสียงดังลั่น
อ้าว.. ก็คุณยายเพิ่งลงมาจากรถคันนั้นเมื่อกี้นี่เองนี่คะ
เอ้อ .. หญิงชราตอบตะกุกตะกักอย่างอายๆ
คือว่า ... บนรถคันเมื่อกี้นี้ มีชายหนุ่มพิการคนหนึ่งขึ้นมา
แต่ไม่มีใครลุกให้เขานั่งเลย ยายรู้ว่า ถ้าคนแก่ๆ อย่างยายลุกให้เขานั่ง เขาคงจะอายแน่ๆ ยายเลยทำเป็นว่าจะลงเสียที่นี่
พอยายกดกริ่งให้รถจอด เขาก็เดินมานั่งตรงที่ยายได้โดยไม่ต้องอึดอัดใจ
ส่วนยายก็ เอ้อ รถประจำทางมันมีเสมอไม่ใช่หรือจ๊ะ แม่หนู.
เรื่องจริง โดย แมรี่ อี. เคลมองส์
แปลโดย วรวิทย์ เครดิต : dorayaki
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
Love Attack เทศกาลความรักแบบนี้ บอกอ้อมๆให้เขารู้กัน
Chocolate Dreams สาวชั่งฝันและช็อคโกแลต กับหนุ่มหล่อ ไม่แน่คุณอาจจะได้เจอแบบนี้ก็ได้
Love You Like Crazy เพลงเพราะๆ ที่ถ้าส่งให้คนที่เรารัก โลกนี้ก็สีชมพูกันทีเดียว