เพิ่มความดี
ความดีเป็นตัวแปรของความสุขประการหนึ่ง แต่ความ สัมพันธ์ระหว่างความดีกับความสุขนั้นอยู่ที่ตัวปรับค่าสอง ตัว คือ ความดีที่พอดี กับความเป็นอิสระเหนือความดี ความดีที่พอดี ความดีที่พอดีจึงนำมาซึ่งความสุข ส่วนความขาดพอดี หรือเกินพอดีล้วนนำภัยและหายนะมาให้ได้ เช่น พ่อแม่ที่ให้กำเนิดลูกแล้ว ถือว่าให้ชีวิตแล้วก็ดีแล้ว ที่ เหลือดิ้นรนเอาเอง ดิ้นรนไม่ได้ก็ตายไป แล้วละทิ้งลูก ก็จะถูกลูกผูกอาฆาต แม้ไม่ผูกโกรธก็มักมีปัญหาและสร้างปัญหาให้กับสังคมนานาประการ นั่นเพราะดีน้อยไป
หรือพ่อแม่ที่หลงลูก ดีกับลูกเกินพอดี พยายามตามใจ ลูกทุกกรณี แม้ความต้องการของลูกจะดีหรือไม่ก็ตาม แม้นั่นจะดูเหมือนดีและทำไปด้วยความรักความหวังดีจริงๆ แต่เป็นการทำลายอนาคตลูกในระยะยาว ลูกจะเสียนิสัย เสียคน และสร้างกรรมชั่วร้ายที่ไร้ความเป็นธรรมมากมาย สร้างผลกระทบที่ไม่ดีต่อคนอื่น และในที่สุดลูกที่ได้รับการ ปรนเปรอเกินพอดีนั่นเองจะกลับมาเนรคุณพ่อแม่ที่อยาก ดีจนเกินพอดี
ความเป็นอิสระเหนือความดี ดังที่เห็นแล้วว่าการหลงดี บ้าดี เมาดี ก็เป็นที่มาแห่งทุกข์ภัยทั้งหลายการทะเลาะเบาะแว้งและสงครามทั้งหมดล้วนเกิดมาจากต่างคนต่างถือดี และดูหมิ่นว่าคนอื่นชั่ว หรือดีน้อยกว่า ตนทั้งสิ้น
การหลงว่าตนดีกว่าคนอื่น คือจุดเริ่มต้นของความ เลวร้ายและหายนะภัย
ดังนั้น ความดีนั้นดี แต่ความหลงดีนั้นชั่ว จะดีให้ดีต้องเป็นอิสระเหนือความดีด้วยเสมอ เสมือนการสร้างบ้านอาศัย เราต้องเป็นอิสระเหนือบ้านจึงจะสร้าง บ้านสำเร็จ ดังนั้นทำดีให้พอดี และเป็นอิสระเหนือความดีเสมอ ความดีที่ทำก็จะผันมาเป็นปัจจัยแห่งความสุขอย่างสงบโดย ไม่พยศ