จิตของเรามันก้อเหมือนลิง (คำสอนพระพุทธองค์)

จิตของเรามันก้อเหมือนลิง (คำสอนพระพุทธองค์)พระพุทธองค์ตรัสว่า จิตของคนเรานั้นเหมือนกับลิง
เราจึงเรียนรู้เรื่องของจิตใจของเราได้มากมาย จากพฤติกรรมของลิง

ลิงนั้นเกลียดกะปิ ถ้ากะปิถูกมือมันเมื่อไหร่มันจะถูนิ้วกับพื้นจนเลือดไหลเต็มมือ จนกว่ากลิ่นกะปิจะหาย
ในที่สุดจนกลายเป็นว่ากะปิ่ ถึงจะร้ายก็ไม่ร้ายเท่า ความเกลียดกะปิที่มือลิงเป็นแผลเหวอะหวะ
ไม่ใช่เพราะกะปิ หากเป็นเพราะความจงเกลียดจงชังกะปิต่างหาก

สิ่งที่เราเกลียดนั้น บ่อยครั้งไม่น่ากลัวเท่ากับความเกลียดชังในจิตใจเราความเกลียดชังหรือพูดให้ถูกก็
คือความรู้สึกอยากผลักไส ซึ่งรวมทั้งความโกรธและความกลัวจึงเป็นเจ้าตัวร้ายที่เราต้องระวังให้มากๆ
แต่นั่นเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของความจริงเท่านั้น นอกจากความอยากผลักไสแล้วความยึดติดเป็นอีกสิ่งหนึ่ง
ที่เราต้องระวังไม่แพ้กัน

กลับมาที่ลิงจอมซนอีกที - ในอินเดียลิงเป็นไม้เบื่อไม้เมากับชาวบ้าน เพราะชอบขโมยผลไม้ในสวน
ชาวบ้านจึงคิดวิธีจับลิง โดย ใช้กล่องไม้ซึ่งมีฝาด้านหนึ่งเจาะรูเล็กๆ พอให้ลิงสอดมือเข้าไปได้
ในกล่องมีถั่วซึ่งเป็นของโปรดของลิงวางไว้เป็นเหยื่อล่อ วันดีคืนดีลิงมาที่สวนเห็นถั่วอยู่ในกล่องก็เอามือล้วงเข้าไปหยิบถั่ว

แต่พอถอนมือออกมาก็ติดฝากล่อง เพราะกำมือของลิงนั้นใหญ่กว่าฝากล่องที่เจาะไว้
ลิงพยายามดึงมือเท่าไหร่ก็ไม่ออก พอชาวบ้านมาจับก็ปีนหนีขึ้นต้นไม้ไม่ได้เพราะมีมือเปล่าอยู่ข้างเดียว
สุดท้ายก็ถูกคนจับได้ ลิงหาได้เฉลียวใจไม่ว่า เพียงแค่มันคลายมือออกเท่านั้น มันก็เอาตัวรอดได้

แต่เพราะยึดถั่วไว้แน่น  ไม่ยอมปล่อย จึงต้องเอาชีวิตเข้าแลก

 

มีหลายอย่างที่เราอยากได้ใฝ่ฝัน
จึงถึงกับยึดไว้อย่างเหนียวแน่น เวลาประสบปัญหาเพียงแค่คลายสิ่งที่ติดยึดนั้นเสียบ้าง

ปัญหาก็คลี่คลายลง  แต่เป็นเพราะเราไม่ยอมปล่อยั้น จึงเกิดผลเสียตามมามากมาย

ไม่คุ้มกับสิ่งที่ติดยึดจะชอบหรือพึงใจกับอะไรก็ตาม

อย่าถึงกับยึดติดจนเหนียวแน่นเกินไป เพราะโอกาสที่หน้ามืดตามัวนั้นมีสูงจนหาทางออกไม่เจอ

ปัญหาทั้งหลายในชีวิตนั้น ถ้าเรารู้จักปล่อยวางบางสิ่งเสียบ้างมันก็จะบรรเทาไปได้เยอะ

การปล่อยวางเป็นทางออกจากปัญหาความจริง

การอยากผลักไสอะไรสักอย่างก็เป็นการติดยึดอีกแบบหนึ่งนั่นเอง

ทั้งๆ ที่ลิงพยายามถูกำจัดกลิ่นกะปิไปจากมือ  ก็อดไม่ได้ที่จะดึงมือมาดมหากลิ่นกะปิซ้ำแล้วซ้ำเล่า

รู้ทั้งรู้ว่า  กลิ่นกะปินั้นเหม็น แต่ก็ดมมือไม่ยอมเลิกง่ายๆ

 

ในทำนองเดียวกันไม่ว่าเราจะโกรธอะไรหรือเกลียดใคร
ก็มักดึงสิ่งนั้นหรือคนนั้นเข้ามาในจิตใจ ให้ครุ่นคิดเสมอ

ไม่ยอมปล่อยไม่ยอมวางเสียที ทั้งๆ ที่ยิ่งคิดก็ยิ่ง
ทุกข์ ปล่อยวางเสียเถิด แล้วใจเราจะเบาขึ้นเป็นกอง

ความทุกข์ทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นเพราะพลัดพรากจากสิ่งที่รัก

หรือประสบกับสิ่งทีไม่พึงปรารถนาที่มัน บีบคั้น  กด ทับจิตใจเราไม่หยุดหย่อนเสียที

ก็เป็นเพราะเราไปยึดไป แบกมันเข้าไว้ทั้งวันทั้งคืน ในหลายกรณี

ความทุกข์ก็ไม่ได้มาจากไหน

หากมาจากการยึดติดไม่ยอมปล่อย

ดังเจ้าลิงหวงถั่ว....

 

ขอบคุณบทความดีดีจาก thaireaderclub.com