อิทํ โข ปน ภิกฺขเว ทุกฺขํ อริยสจฺจํ
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็นี้แล เป็นทุกข์อย่างแท้จริง คือ
ชาติปิ ทุกฺขา
ความเกิดก็เป็นทุกข์
ชราปิ ทุกฺขา
ความแก่ก็เป็นทุกข์
มรณมฺปิ ทุกฺขํ
ความตายก็เป็นทุกข์
โสก ปริเทว ทุกฺข โทมนสฺ สุปายาสาปิ ทุกฺขา
ความโศก ความรำไรรำพัน ความทุกข์(ความไม่สบายกาย)
โทมนัส(ความไม่สบายใจ) และความคับแค้นใจ ก็เป็นทุกข์
อปฺปิเยหิ สมฺปโยโค ทุกฺโข
ความประสบด้วยสิ่งที่ ไม่เป็นที่รักที่พอใจทั้งหลาย ก็เป็นทุกข์
ปิเยหิ วิปฺปโยโค ทุกฺโข
ความพลัดพราก จากสิ่งที่รัก ที่พอใจทั้งหลาย ก็เป็นทุกข์
ยมฺปิจฺฉํ น ลภติ ตมฺปิ ทุกฺขํ
ปรารถนาอยู่ย่อมไม่ได้ แม้อันใด แม้อันนั้น ก็เป็นทุกข์
สงฺขิตฺเตน ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา ทุกฺขา
โดยย่อแล้ว อุปาทานขันข์ทั้งห้า เป็นตัวทุกข์
****************************
รู้...ทุกขะ-อริยะ-สัจจะ แท้
รู้...เกิด แก่ เจ็บ ตาย รูปกายนี้
รู้...โศกเศร้า เหงาคร่ำครวญ ป่วนฤดี
รู้...ทุกข์มี เพราะขันธ์ห้า อุปาทาน
สัจจญาณ...รู้สังขาร ทุกข์จริงแท้
กิจจญาณ...รู้จักแก้ (ด้วย)กัมมัฏฐาน
กตญาณ.....รู้ทุกข์แล้ว ทุกข์ไม่นาน
ทุกข์นิพพาน สันติสุข ไม่ทุกข์ใจ.
เจริญในธรรมโดยทั่วกัน
ธัมโมชญา
ขอบคุณบทความจาก ธรรมะไทย
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
